Kwaliteit onmiskenbaar in media en politiek
Het modetijdschrift Avenue komt in oktober 2015 eenmalig terug in de schappen. Met de speciale editie wordt gevierd dat het vijftig jaar geleden is dat het Nederlandse maandblad voor het eerst verscheen. Avenue verscheen van 1965 tot 1994 en in 2001 en 2002. De heruitgave wordt verzorgd door voormalig Avenue-medewerker Jaap Holtzapffel en verschijnt op 14 oktober 2015.
"Het was jarenlang het instituut van goede smaak," aldus oud-hoofdredacteur Louki Boin over het tijdschrift Avenue. Volgens Boin was "Avenue een heel inspirerend blad. Het vertelde je alles wat je wilde weten over mode, reizen, schoonheid, wonen, kunst, cultuur en literatuur."
Het is duidelijk dat er een algemeen verlangen naar meer kwaliteit opduikt in de huidige oppervlakkige snelle glamourwereld. Bij Jeroen Pauw werden de heren Van Kooten en De Bie geïnterviewd over hun nieuwe initiatief om allerlei filmpjes uit hun programmareeks goed gerubriceerd op You Tube te plaatsen. Ze vinden het leuk dat hun fans dat ook al zo vaak voor hun hebben gedaan maar dat gebeurde soms toch wat nonchalant.
Ze gaan dit door hun fans begonnen werk nu netjes zelf corrigeren. Iedereen bewonderde tijdens herhalingsflitsen van hun sketches gedurende de uitzending weer hun capaciteiten om echte humor te maken. Enkele gasten kwamen gewoon niet meer bij van het lachen. Maar hoewel Pauw hun zeker 5 keer bij herhaling verzocht nogmaals een nieuwe aflevering te maken weigerden zij. Zij lieten daarbij ook een staaltje zien van hun zeer grondige werkwijze om een sketch in elkaar te zetten.
Zo hadden zij soms dagen van druk gezamenlijk overleg nodig alvorens met een tekst accoord te kunnen gaan. Ook voor Avenue gold indertijd dat er grondig en gedetailleerd overleg plaats vond. In deze tijd onbreken vaak de mogelijkheden tot langer overleg en geduldig wachten op resultaat.
Dat achteloze op goed geluk werken is zelfs merkbaar geweest bij de aanleiding tot de regeringscrisis veroorzaakt door de onenigheid binnen de PvdA. Als men van te voren de stemmingskansen onder de leden even had gepeild -wat bij zo'n belangrijke komende stemming voor zo'n essentieel wetsvoorstel toch heel eenvoudig en logisch was geweest- had men deze stemming best even uit kunnen stellen. Maar niemand heeft tijd en iedereen kijkt recht vooruit op de eigen route. Dat is heel solistisch. Daar kun je ook geen definitieve duurzame resultaten op baseren. Het zou niet zo gek zijn om bij grotere activiteiten iemand aan te stellen om juist dat gezamenlijke traject te bewaken door van te voren bepaalde mogelijke obstakels te voorzien.