Feest voor 15 jaar Fotografenavond
AMSTERDAM - Deze week opende Aloys Ginjaar voor de 177ste keer de Fotografenavond in het sfeervolle Café Kalkhoven tegenover de Westertoren. "Petit à petit, l’ oiseau fait son nid, langzaam bouwt de vogel zijn nest," verklaarde hij ter gelegenheid van de bijzondere avond. Fotografenavond in Café Kalkhoven bestond namelijk ook 15 jaar. . Afgelopen dinsdag was het voor de 177e keer. En het was een jubileum: de Fotografenavond bestaat namelijk 15 jaar. Zeven mensen zaten er op 16 november 2000 aan de ronde tafel van het café. En de maand er op waren het er negen. En daarna groeide de Fotografenavond door, ook veel jongeren horen bij de bezoekers. Aloys Ginjaar berschouwt het als een missie ermee verder te gaan.
Net als met zijn exposities van het werk van de fotografen in het Photoville Festival in New York, waar hij afgelopen zomer voor de vierde keer – samen met Astrid Verhoef - een Nederlandse bijdrage organiseerde. Er kwamen maar liefst 76.000 mensen op af. Hij toog eveneens met werk van zijn fotografische vakbroeders en -zusters naar Tokio in Japan voor een expositie.
Terwijl de bezoekers voor dit jubileumevent binnendruppelden en de tafel voller werd vertelde Aloys Ginjaar meer over zijn achtergrond. Hij is namelijk half Nederlander, half Luxemburger. Zijn moeder en haar ouders hadden een hotel in Echternach, Luxemburg en zijn vader was Amsterdammer. Hoe ging dat? In 1936 maakte Ko Ginjaar ( 4 juli 1915) een ‘wereldreis’ naar Luxemburg. En kwam daar terecht in het hotel Beau Sejour van Aloys Bellwald. Hij zag daar diens dochter Emma Bellwald (4 juni 1915) en was op slag verliefd.
Eenmaal terug in Amsterdam bleef hij aan haar denken. Op een zaterdag pakte hij de motor en reed rechtstreeks naar Echternach, sprak met Emma en was zondagavond weer terug in Amsterdam.
Ko bleef dat regelmatig doen. Hij werkte op een Amsterdamse ambachtsschool, maar gedurende oorlog van 1940 - 1945 hadden de bezettende Duitsers extra mankracht nodig. Dat regelden ze via de Arbeitseinsatz. Zo kwam Ko Ginjaar in 1943 in Erfurt, Thüringen terecht waar hij buschauffeur werd.
Hij liet meteen Emma uit Luxemburg overkomen en niet lang daarna trouwden ze. In voorjaar 1945 waren daar ineens: de Yankees. Duitsland was verslagen. Met een truck reden Ko en Emma naar Amsterdam, Nederland was bevrijd. Ze kregen een zoon en vernoemden hem naar zijn Luxemburgse opa. Aloys: “Ik was het eerste product van de Europese Gemeenschap.”
Aloys Ginjaar legt verder uit dat de voorloper van de Fotografenavond het Fotografendiner was. Opgericht door Michel Szulc-Krzyzanowski. In 1986 kwam Aloys voor het eerst op zo’n diner, in het Grieks restaurant Olympia aan de Nassaukade. De diners beleefden toen hun hoogtijdagen. Later gehouden in het prachtige Restaurant Witteveen aan de Ceintuurbaan.
Daar kon je in een aangename ambiance erg lekker eten voor een schappelijke prijs. En het werd er behoorlijk druk met zo’n 40 tot wel 60 foto-mensen. Beginnende maar ook gesettelde fotografen en de oprichters van het agentschap ‘Hollandse Hoogte’ namen deel aan dit diner.
De bijeenkomsten in Witteveen stopten begin jaren ’90. Aloys, Louis Zaal en Bert Verhoeff probeerden het nog tot tweemaal toe voort te zetten op het Fotofestival Naarden maar daar stopte het. Aloys Ginjaar heeft die zinderende bijeenkomsten danig gemist en besloot eind 2000 tot het organiseren van de Fotografenavond in Kalkhoven.
Tijdens zijn jubileumtoespraak memoreert Aloys Ginjaar dat fotografen solisten zijn. "Het is een wonder dat de avond na 15 jaar nog bestaat in Kalkhoven. Lang leve Kalkhoven! Lang leve de Fotografenavond! Lang leve de vriendschap!” Iedereen is het hier natuurlijk mee eens . Ook Robert Theunissen van het blad Zoom die Rinske Wegener, de moeder van zijn 7 jaar geleden geboren dochter Rosa zo’n tien jaar geleden tegenkwam op de Fotografenavond. Natuurlijk wil iedereen haar foto zien op zijn telefoon. En Aloys Ginjaar verklaart : "Een mooi meisje. Zij overleeft de Fotografenavond."
AUTEUR: WALTER VAN TEEFFELEN FOTO: MICHIEL WIJNBERGH