Amsterdam geeft erfpachters ruimte terug
AMSTERDAM - Na 120 jaar wordt het veelbesproken erfpachtstelsel in Amsterdam herzien. Dit is een vervolg op het invoeren van eeuwigdurende erfpacht dat enigszins ouderwets is in vergelijking met regelingen van andere gemeentes. Voor nieuwe uitgiften, ligt er nu een voorstel voor de overstapregeling voor bestaande erfpachters.
VVD gemeenteraadslid Tjakko Dijk: “Het is goed dat de gemeente stopt met het afromen van de Amsterdammer. Erfpachters krijgen de mogelijkheid om over te stappen op eeuwigdurende erfpacht, inclusief de mogelijkheid tot afkoop."
Praktisch gezien komt dat dicht bij koop van de grond. Het plan dat nu voorligt, leidt ertoe dat er uiteindelijk €1 miljard minder aan de erfpachters gevraagd wordt dan in het huidige stelsel.
Om Amsterdammers over te halen om over te stappen naar het nieuwe stelsel moet eeuwigdurende erfpacht aantrekkelijker zijn dan erfpacht die gehandhaafd blijft.
"Naast een vaste korting van 10% bij de vrijwillige overstap, is er ook een vroegboekkorting voor mensen die in 2017 overstappen. Voor hen wordt de WOZ-waarde van 1 januari 2014 als uitgangspunt genomen. Goed nieuws voor hen want de WOZ-waarde is de afgelopen jaren enorm gestegen”, aldus Dijk.
Daarnaast is de VVD blij dat de verouderingsfactor die aan het college werd geadviseerd het voorstel niet heeft gehaald. Deze had er voor gezorgd dat woningeigenaren als het ware gestraft zouden worden voor het goed onderhouden van hun woning. Wel zal de VVD kritisch naar de buurtstraatquotes kijken. Deze geven aan welk percentage van de WOZ-waarde bestaat uit de waarde van de grond. Deze quotes verschillen per locatie en zijn nog niet definitief.
Voor de VVD is het van groot belang dat het nieuwe stelsel voldoet aan correcte voorwaarden voor de erfpachter. Van Dijk: "Het is zeker niet voorbarig om te stellen dat Amsterdam aan de vooravond staat van een historisch besluit."
Enerzijds kan men zich daar volledig in vinden vooral voor diegenen die zelf erfpachter zijn. Anderszijds moet er op financieel terrein ook in een wereldstad een goede balans blijven tussen overheid en draagkrachtige particulieren.
Moderne economen gaan toch wat behoedzamer om met de term kleine overheid die alleen kerntaken uitvoert. Je zou dat kunnen zien als een gezonde reactie op het hoge knuffelgehalte van maatregelen in het latere deel van de vorige eeuw. Men komt toch meer en meer tot de ontdekking dat ook kleinere taken daarnaast soms hoog nodig een grotere overheids-inmenging behoeven.