Het uniform is méér dan een kledingstuk; het toont een identiteit
Een uniform vertelt aan anderen een verhaal; het straalt een bepaald soort energie uit. Elanor B. legt uit hoe enkele jaren geleden militairen grotendeels uit het straatbeeld verdwenen. Nu worden ze weer zichtbaarder, en dat roept verschillende reacties op. Uniformen vertellen immers iets over wie we zijn, wat we doen, en wat we belangrijk vinden. Net als de witte jas van een arts of het tenue van een sporter, vertegenwoordigt een uniform een identiteit die vaak verder reikt dan het individu.
Voor veel militairen is het dragen van een uniform een teken van trots en verantwoordelijkheid. Het maakt hen herkenbaar als beschermers van wat ons dierbaar is. Toch kan deze zichtbaarheid ook negatieve reacties oproepen. Zoals recent gebeurde: een militair werd in uniform op straat bespuugd. Hoewel incidenten als deze schokkend zijn, tonen ze ook aan hoe diep symboliek kan raken.
Uniformen vertellen verhalen. De witte jas van een arts straalt vertrouwen uit, het sporttenue verbindt een team met zijn supporters, en het militaire uniform herinnert ons aan degenen die onze veiligheid waarborgen. Maar deze zichtbaarheid vraagt ook om respect. Het is niet alleen stof en stiksels, maar een symbool van toewijding, competentie en – in veel gevallen – opoffering.
Het spuug-incident laat zien hoe belangrijk het is om uniformen, en daarmee de mensen die ze dragen, te respecteren. Of het nu gaat om een militair, een zorgprofessional of een sporter: een uniform zegt iets over hun rol in de maatschappij. Het vraagt om gesprek, niet om confrontatie.
Een collega-militair verwoordde het treffend: “Ik draag mijn uniform zodat anderen vrij kunnen zijn om het er niet mee eens te zijn.” Laten we die vrijheid koesteren, zonder elkaar tekort te doen. Want uiteindelijk dragen we allemaal bij aan de samenleving – al dan niet in uniform.
Elanor B., Plaatsvervangend Directeur-Generaal Beleid, deelde haar verhaal op LinkedIn. Met haar reactie roept zij niet alleen op tot respect voor militairen in uniform, maar nodigt zij ook uit tot een open dialoog: “Beoordeel de militairen die je op straat tegenkomt op wat ze doen, en stel hen vragen als je niet weet wat ze doen of waarom ze dat doen. Samen beschermen we wat ons dierbaar is.”
Met haar boodschap passend in deze tijd weet Elanor niet alleen collega’s te inspireren, maar ook burgers aan het denken te zetten. Haar woorden zijn een krachtige herinnering dat een uniform niet slechts een kledingstuk is, maar een symbool van toewijding en verantwoordelijkheid.