MARIA OP DE AMSTEL - TUSSEN TWIJFEL EN TROOST
HEILOO / AMSTERDAM – Ze wordt aanbeden, genegeerd, verguisd, vereerd. Maar altijd blijft ze terugkomen, op schilderijen, in dromen, in gebeden van mensen die niet meer weten waar ze het moeten zoeken.
Op 28 juni wordt in het Noord-Hollandse Heiloo opnieuw een gebedsdag gehouden ter ere van de "Vrouwe van alle Volkeren", die eens Maria was. Een Amsterdamse Mariaverschijning, zegt men, uit 1945.
Wat er precies verscheen, blijft voer voor discussie. Wat bleef, is het verlangen. Naar bemoediging, naar troost, naar een moederlijke stem die zegt: ik zie je. Ook als de kerk zelf nog zoekende is.
VAN CONTROVERSE NAAR VOORZICHTIG HERSTEL...
Jarenlang werd de Amsterdamse verschijning binnen kerkelijke kringen met scepsis bekeken. Maar inmiddels is het oordeel herzien. In 1996 gaf het bisdom Haarlem-Amsterdam toestemming voor publieke devotie, met instemming van de toenmalige kardinaal Ratzinger, later paus Benedictus. Paus Leo (voorheen kardinaal Prevost) zou Amsterdam zelfs zien als spiritueel ankerpunt voor een nieuwe evangelisatie in Europa.
MARIA ALS 'COREDEMPTRIX'
Tijdens de gebedsdag in Heiloo worden theologische thema’s als het vijfde mariale dogma besproken – Maria als medeverlosseres. Een ingewikkeld woord, maar het raakt iets eenvoudigs: dat mensen haar zien als iemand die met hen meedraagt. Niet boven, maar naast hen.
AMSTERDAM ALS LOURDES AAN DE AMSTEL?
Er zijn plannen voor een grote bedevaartkerk in de hoofdstad. Een nieuwe plek voor bezinning, tussen tramrails en toeristen.
Sommigen spreken al van een 'Lourdes aan de Amstel'. Of dat zo is, zal de toekomst uitwijzen.
Maar wie in de kapel in Heiloo zit, tussen de waxinelichtjes en fluisterende gebeden, voelt misschien al: het gebeurt al.
Niet op grote schaal. Maar wel van mens tot mens.