• De INFINITY collectie van BIGLI

  • Milaan: Marina Rinaldi presenteert Sara Battaglia

  • Addy van den Krommenacker showt in Gambia

  • Paul Schulten 40 jaar in het vak

  • Avontuurlijke clipper zeilrace om-de-wereld met de Perseverance

  • Beroemde Schotse motorkappen dreigen te verdwijnen

  • Het meest geliefde plein in Sevilla: Plaza de España

  • De Mesdag Collectie uit Den Haag toont Sprekende Bomen

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8

Best dressed lawyer!

Bos & Baruch Podcasts

 

 

PodCast 12 :
Is automobilisten pesten echt nodig - Twijfels over het klimaatevangelie - Zoeken naar praktische oplossingen - De onvermijdelijke Beterweters blijven trots met hun fouten doorgaan - Interessante theorie over de overeenkomst van elementen uit de quantumtheorie en paranormaal denken over levensvormen - Soms is onze grote wereld toch heel klein - Regeringsleiders op de wereldtop over de ontbossing van de Amazone om de longen van de wereld te beschermen - Grensoverschrijdend gedrag is een categorie apart.

PodCast 13 :
Bootramp voor de kust van Ameland - Gevolgen voor ons Erfgoed de Waddenzee - Brandgevaar elektrische auto's mogelijk onderschat - Kamervoorzitter Khadija Arib (on)terecht de maat genomen door anonieme beschuldigers. Wie zei wat? Uitvergroot door 'deftige roddeljournalistiek' - Macht en tegenmacht op de balans vooral in politiek en sport - Onvolledige discussie over het Nederlandse Kabinet - The Black Day in New Delhi en het leven van de Dalit of Onaanraakbaren in India. Een onverzoenlijke hardheid van het regime daar isoleert grote groepen anders gelovigen waaronder ook miljoenen christenen tot leven in afschuwelijke omstandigheden aan de onderkant van de maatschappij.

KONING WILLEM-ALEXANDER TROONREDE 2020 -DEEL 1-

  Nooit zal ik de Nationale Dodenherdenking van 4 mei 2020 vergeten. Het was onwerkelijk en zeer realistisch tegelijk: die bijna lege Dam, de stilte nog oorverdovender dan anders, en het besef dat de viering van 75 jaar vrijheid noodgedwongen een ingetogen karakter had gekregen. Door het coronavirus werd dit voorjaar ineens alles anders. Ook deze anders-dan-anders-Prinsjesdag op anderhalve meter afstand, niet in de Ridderzaal, en met minder mensen, tradities en uitbundig rood-wit-blauw, maakt dat tastbaar.

Mijn bewondering en dank gaan uit naar iedereen die in de zorg en elders in de samenleving al het mogelijke deed om de coronacrisis het hoofd te bieden. Verpleegkundigen en schoonmakers, boa’s en defensiepersoneel, supermarktmedewerkers en mensen in het openbaar vervoer. Ik wil daarnaast mijn steun en medeleven betuigen aan hen die door corona zijn getroffen, of die een geliefde moeten missen. Maar ook voor wie dat niet geldt, is de impact enorm. Corona raakt ons allemaal. Van Terschelling tot Aruba. Jong en oud. Mensen met een beperking vaak nog harder dan anderen.

Corona raakt ons in school en werk. In het gemis van een aanraking. En vooral: in ons gevoel van veiligheid en vertrouwen. Want geen eindexamen kunnen doen, een begrafenis in zeer kleine kring, niet op bezoek kunnen bij je man of vrouw in het verpleeghuis, als ondernemer ineens je levenswerk verliezen, of je baan – het is allemaal enorm ingrijpend. Voor al die gevoelens van stress, eenzaamheid en verlies moet ruimte zijn en erkenning. Binnenkort geven we daar in het hele Koninkrijk in verbondenheid uitdrukking aan onder de noemer ’aandacht voor elkaar’.

Toch gebeurt er deze maanden ook veel goeds. We waarderen meer het land waarin we wonen. Het weefsel van onze samenleving is opnieuw sterk gebleken. Het blijft bijzonder hoe Nederlanders er voor elkaar zijn als de nood aan de man komt. Bijzonder was ook hoe we in een paar maanden samen voor elkaar kregen dat de grootste beperkingen konden worden opgeheven. En bijzonder is de veerkracht van ondernemers die op allerlei creatieve manieren hun bedrijf draaiende hielden, van leraren die hun leerlingen online gingen begeleiden, en van ouders die plotseling werk en onderwijs thuis combineerden.

Nederland heeft in de coronacrisis bewezen verantwoordelijk, saamhorig en flexibel te zijn. Laat ons dat volhouden zolang dat nodig is. En laat ons daar vertrouwen aan ontlenen voor de toekomst.

Want juist in tijden van plotselinge schokken is het zaak oog te houden voor de lange termijn. Dat zijn we verplicht aan de jongeren, die de laatste maanden niet alleen moesten inleveren op hun leven nu, maar ook op hun vooruitzichten voor straks. Een 94-jarige veteraan maakte veel los met een ingezonden brief waarin hij de jongeren van Nederland opriep vol te houden en solidair te zijn met zijn generatie. Een 18-jarige student schreef hem terug hoe dankbaar hij was voor de vrijheid en alle mogelijkheden waarmee hij en zijn leeftijdgenoten opgroeien.
Maar hij schreef ook hoezeer zij die vrijheid nu missen, hoe zij sleutelmomenten in het leven zomaar zien passeren en hoe extra onzeker de toekomst door de coronacrisis voelt.

Die onzekerheid is er op het gebied van opleiding, wonen en werk. Tegelijkertijd is er de zorg over overkoepelende problemen als klimaatverandering, die door corona niet minder urgent worden. Deze brief raakt de kern van Prinsjesdag, want perspectief voor de toekomst begint altijd in het hier-en-nu. Dat is de spiegel die de volwassenen van morgen voorhouden aan de volwassenen van vandaag.

In dat besef maakt de regering de keuze in deze onzekere tijd niet te bezuinigen, maar juist te investeren in baanbehoud, goede publieke voorzieningen, en een sterkere economische structuur en een schoner land nu en straks. Op die pijlers rusten de plannen van de regering voor het komende jaar.