Geschreven door Redactie Cultuur.
HIJ SCHEPT HET ZILVER
van de zeeën
voor alle feeën
Of van de rivier
maar deze hier?
maar deze hier?
Lees meer
Geschreven door Redactie.
AMSTELVEEN - 10 January 2022 - Terwijl de VVD niets voor de toekomst ziet in de slogan ‘bouwen, bouwen, bouwen’ van woningen is coalitiepartner PvdA het daar kennelijk niet mee eens. In het verkiezingsprogramma van de sociaal democraten staat blijkens een persbericht (het programma zélf is de media kennelijk niet toegezonden) dat er meer woningen gebouwd moeten worden, waarvan dertig procent in de sociale huurklasse.
De VVD vindt dat er genoeg woningen in die categorie staan en scheefwoners bijdragen aan het tekort van die goedkope woningen. Verder zegt de PvdA dat huisjesmelkers moeten worden bestreden, wat trouwens al door B&W aan de gemeenteraad wordt voorgesteld op basis van nieuwe wetgeving. Al eerder bestond in Amstelveen verlichting tot zelfbewoning van nieuwe huizen door kopers, maar bij wetgeving is nu geregeld dat het ook voor bestaande woningen kan.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Westerlingen beschouwen zichzelf graag als progressief en andere wereldculturen uit verre landen staan daarbij een beetje in de schaduw. Tijdens de Top 2000 is het dansen en zingen of opruimen geblazen. Alles is even heerlijk als de welgekozen muziek door de kamer heen golft terwijl overal in het land blije mensen op de zoom zwaaien en swingen op de maat van lang niet gehoorde songs.
"Slapen doen we volgend jaar wel,"luidt de mededeling van een muziekfan. Uit Groningen, China, Suriname en Australië en de hele wereld komen de sms-jes binnen. Ook in Limburg, Arnhem en Alkmaar maken ze er een te-gek feest van. Mijn studenten-buren luisteren. Iedereen is dolblij dat het eens niet over vaccins en lockdowns op het tv-scherm gaat. De laatste dagen op weg naar 2022.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Ieder jaar vragen vooral jonge mensen mij over mijn verleden te vertellen want ik ben van voor de Tweede Wereldoorlog. Gossie... Dat wil ik best doen lieve mensen. Het is fijn dat nieuwe generaties en vooral jongeren met mij mee willen denken om zichzelf in een latere tijd alvast een beetje te kunnen projecteren als iemand die zich OOK tijdens het oud zijn heel fijn voelt. Om dan daardoor te kunnen weten hoe goed dat ook voor jouzelf later kan zijn.
Een bevriende en oudere fotograaf zegt daarover altijd op deze redactie: Zolang je iemand hebt die van je houdt ben je nooit echt oud. Dat vind ik grappig. Maar doordat ik vorig jaar al een groot artikel daarover heb gemaakt plaatsen wij dit vroegere artikel juist voor onze nieuwe bezoekers opnieuw. Hier ging ons Kerstartikel toen over...
Lees meer
Geschreven door Redactie.
Wat is er gebeurd in dat lieve Nederland? Het was een jaar vol moeizame gesprekken en vol obstakels waarin je vooral moest vermijden niet te spelen met de diepe overtuigingen van anderen. Niemand op de tenen te trappen. Het lijkt ook net of iedereen alles-alles beter weet en powerplay speelt. En de anders altijd zo sterke mensen raken uitgeput door hun corona-zorgen. Moedeloos ook. Maar voor sommigen was 2021 juist een mega-goed jaar. Dat gebeurde bij een aantal hele grote bedrijven die wel enorm hebben weten te scoren.
Maar je kunt nóg zoveel bezittingen verwerven, nog zoveel macht en aanzien vergaren ... Zonder een goede gezondheid ben je toch machteloos. En wat is after all de echte waarde van al deze hele grote winsten terwijl al die andere eigenaars van kleinere ondernemingen om je heen, genoodzaakt worden tegen hun zin bakken geld te lenen. In plaats van hun eigen geld zelf te mogen en te kunnen verdienen. De tekorten lopen op en leningen moeten ergens ooit worden terugbetaald. De economische en politieke chaos om ons heen is groot. Slapeloze nachten, depressies en faillissementen te over in dit land.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Het regent opeens zo hard. Het water stroomt en gutst naar beneden. Ik probeer terug uit de supermarkt een paraplu omhoog te houden en tegelijk een paar zware tassen te tillen. Maar ik sta toch stil als mijn Best Friend belt. Net terug van een buitenlandse reis waar hij belangrijke gesprekken heeft gevoerd. Terwijl ik haastig de tassen en mijn helaas te natte schoenen vanuit een aanstromend beekje op het trottoir verschuif roep ik: "Bel je straks thuis terug," in mijn mobiel.
"Hoe ver ben je?" vraagt hij argwanend want hij kent mijn route en is bang dat hij te lang moet wachten. "Bén bij het huis 'met de Porceleinen Poppen' roep ik terug en hang op. "Hij weet precies waar dat is. Hij en ik zijn er vaak al fantaserend op de kade langs gelopen. Er woont een statige dame die verschillende porceleinen poppen op haar vensterbank heeft staan. Het zijn romantische beelden uit oude tijden vol hofdames en lakeien.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Voor de Hindutempel op de gracht was rond de ingang een grote boog oranje en gele ballonnen aangebracht die opviel in de donkere avondsfeer voor Kerst. Ik stond buiten stil bij de juist opengaande deur en vroeg een jongeman die op blote voeten liep of er een feest gevierd werd. Er kwam een dame in een modieuze mantel naar mij toe om het mij uit te leggen. Ik vond haar knap en kwam zo onder de indruk van haar mooi gesneden geruite jas dat ik vergat er naar te kijken of zij ook blootsvoets was. Vermoedelijk was zij dat wel want de jongeman zei: "Komt u gerust binnen maar niet verder lopen dan tot hier met uw schoenen aan..."
Ik had een beetje haast om boodschappen te doen want het was laat maar ik kon vanaf die plek nog net een prachtig versierde zaal inkijken waar kinderen aan het spelen waren. "Wij hebben 10 profeten," legde de dame uit. "En vandaag vieren wij de verjaardag van één van onze profeten." De jongeman zei: "En als u in die richting kijkt van die andere zaal kunt nog net Het Boek zien liggen...." Dat klopte. Ik zag Het Boek en ik wist ook wat hij daarmee bedoelde.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Een prachtige zon bescheen opeens de grachten in het Amsterdamse centrum. Het verleidde me tot een wandeling langs de Antiekmarkt over de Lijnbaansgracht tussen onmiddellijk volle terrasjes en winkels. In deze vertrouwde omgeving had ik zoveel jaar gesport. Daar is die heerlijke kantoorboekhandel van Winter gelukkig nog en daar die eigenaardige winkel.
Hier heb ik altijd vol nieuwgierigheid door de etalage getuurd en niets van die winkel begrepen. Het is een superschone winkel maar toch geen wasserij. Wat dozen en daar staat een koelkast. En daartussen bewegen zich diverse katten die nonchalant naar binnen kijkende voorbijgangers negeren. Na jaren van onvervulde nieuwgierigheid wat voor de meeste mensen nagenoeg onverdraaglijk is, laat staan voor de gemiddelde journalist heb ik vandaag eindelijk mazzel.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
De regen valt met veel gekletter op de straten. De lucht is donkergrijs. Herfstweer: wat wil je? Er staat iemand voor de deur."Sorry dat ik stoor maar ik was hier in de buurt. De kletsnatte zus van Hosse manoevreert zich door de lange gang met naast zich een hele grote druipnatte hond. "Mijn broer heeft gevraagd of ik even bij de redactie langs wilde gaan want hij heeft hier een speciale niettang vergeten die hij morgen nodig heeft."
Niet handig dan. Die ligt zeker nog in het tuinhuis... Pak hem straks maar. Kom eerst maar even opdrogen. Wil je thee? Okay... maar de hond moet wel in het portaal blijven anders gaat onze redactiekat tekeer..." De hond krijgt een paar brokjes en installleert zich op de mat terwijl de dame haar capuchon naar beneden doet zie ik een hoofd met een ordeloze haarbos en donkere gezichtsuitdrukking verschijnen. "Ik ben Neve, "stelt ze zich voor. En stapt een beetje korzelig naar binnen waar ze zich in een rotan kuipstoeltje laat zakken.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
"
Vroeger waren mensen zo langzaam ... Wij zijn van de zappgeneratie," verklaart Hosse die iedereen steeds weer verveeld moet uitleggen dat Hosse een heel bekende Drentse naam is. Hij is de handige redactionele reparateur van alles en nog wat. We zijn hem dankbaar. Maar over de volgens hem 'zwaar overleefde grappen' uit de dagen waar ik uit voortkom (moet ik daar hahaha echt om lachen?) hoef ik hem vandaag echt niet te vertellen.
"Hmm vriend... In jouw tijd heb jij supergelijk. Maar jij draait toch ook nog wel bijna dagelijk vinyl met oldies waar je zus en jij gek op zijn?" vraag ik, waarna hij geïrriteerd en te vlug een contact uit de muur van ons oude huis rukt. "Die grappen van vroeger hoef je mij niet mee aan te komen," reageert hij. "Wat gebeurt er nu weer... Die muren van vroeger van dit huis verdragen ook al niks. Ik kom het contact morgen vastzetten want ik moet op tijd op het station zijn. Mijn oma heeft gedonder met haar afwasmachine en ze haalt me precies op tijd met haar auto van de trein." Hij haast zich naar buiten richting fiets en zoeft weg. Good guy... denk ik.
Lees meer
Geschreven door Redactie.
AMSTELVEEN - Vrijwel alles is openbaar, zei voorzitter Kees Noomen van de grootste fractie in de gemeenteraad, de VVD, op de lokale televisie. Hij verweet mij stokpaardjes (aldus onze redacteur Johan Th. Bos), wat juist is en ook in de politieke arena trouwens veelvuldig worden bereden. Herhaling is nu eenmaal een kracht, die hij overigens als ondernemer – aan de reclame te zien – heel goed kent.
Volgens Noomen is zo ongeveer alles openbaar. Afgezien ervan dat hij vergat dat te onderbouwen, ging hij er volledig voorbij aan de papieren werkelijkheid waarin politici kennelijk voornamelijk leven. Als iets openbaar is, moeten het publiek en de pers dat wel weten. En dáár denkt de bureaucratie, die door de politiek in stand wordt gehouden, anders over.
Lees meer
Geschreven door Redactie.
AMSTELVEEN - Hoe zeer het gemeentelijke verzet tegen openheid is, blijkt uit de wijze waarop daarmee wordt omgegaan als een Commissie voor de Bezwaarschriften een hoorzitting houdt. In het vervolg wordt daarvan het gebrek aan transparantie nog opgeschroefd door die hoorzittingen uitsluitend digitaal te houden en te weigeren de pers daar ook een link van te geven.
Tegen de digitale versie kan alleen de indiener of indienster van een bezwaarschrift bezwaar maken, zodat de hoorzitting, zoals voorheen, fysiek wordt gehouden. Wordt de pers niet door de bezwaarmakers zélf uitgenodigd dan blijft de zitting besloten. In principe zou die openbaar moeten zijn.De afdeling communicatie vertelde amstelveenblog.nl dat de data van hoorzittingen op de gemeentelijke website staan, maar niemand kan ze daar vinden. Wie de term ‘hoorzittingen’ op de zoekmachine intoetst krijgt hooguit de verordening omtrent bezwaarschiften te zien, zodat media over elk bezwaar in het duister tasten. In elk geval worden zij nooit uitgenodigd.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Als je voorbij dat hoekhuis liep werd je blik onweerstaanbaar naar binnen getrokken door de vreemd donkere ramen. Eerst dacht ik dat het alleen mij was opgevallen. In de grote wijde kamerruimte zag je een slanke vrouw iets lezen. Ze was klein en had saai opgestoken donkerbruin haar maar ook iets afgeslotens. Iets stils waardoor ze regelrecht uit een romantische film van vroeger naar onze onbarmharige snelle en koude tijd leek te zijn overgezweefd. Ze was aanwezig maar had tegelijk in 1945 kunnen leven.
Soms dacht ik als ik er voorbij kwam: "Ze is niet bijzonder knap of aantrekkelijk. Ze is voornamelijk klein en onopvallend en altijd bezig maar lijkt nooit naar buiten te kijken." Later zat er een klein jongetje aan tafel in een kinderstoel en was ze in de slecht verlichte kamer bezig hem te voeren. Op een bepaald moment begreep ik dat andere voorbijgangers net als ik gegrepen werden door de sfeer in dat donkere huis. Vermoedelijk dachten zij eveneens aan een jonge in de steek gelaten moeder."
Lees meer
Geschreven door Redactie.
AMSTELVEEN - Frappante ontdekking van Johan Th. Bos die verbijsterd het volgende vanuit zijn scherpe observatie en langjarige journalistieke ervaring merkwaardig genoeg moet concluderen...
... Hoewel de hoorzittingen van de ambtelijke commissie voor de bezwaarschriften volgens een gemeentelijke verordening openbaar zijn, wordt daar allerminst ruchtbaarheid aan gegeven. Nu is de gemeente specialist in het bedekken van zoveel mogelijk vormen van transparantie en zij weet zich gesteund door een gemeenteraad, die er nooit over begint. Nieuw is dat niet want ook het Presidium (de fractievoorzitters uit de gemeenteraad) en de agendacommissie zijn openbaar volgens de regels, maar door die nooit aan te kondigen, evenals de hoorzittingen van de Commissie voor de bezwaarschiften, weet men bij de gemeente vrijwel zeker dat er geen publiek en (vooral) geen pers bij is.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Op een mooie zomeravond drinken twee jongemannen een glas bier onder de bomen voor een huis in de buurt waar ik woon. Het is een rustige straat en één van de jongemannen let met vaderlijke trots op een piepkleine pas geboren baby in een wagentje naast de picnictafel waar ze heel rustig een beetje samen praten. Het is buiten een beetje stil en heel loom weer. Als ik voorbij kom en belangstellend in het wagentje kijk, vertellen de mannen mij dat dit de eerste baby is die in hun vaste vriendengroep geboren is. Je merkt dat ze deze eerste baby als een belangrijke en in hun leven bepalende score beschouwen.
"Pas geboren," denk ik. "Waar zou de moeder zijn?" Maar waarom denk je daar nu meteen aan? vraag ik mijzelf direct daarna af.. Wat een on-gein. Waarom zou de moeder niet even bij familie of zoiets zijn? Of volgt ze net vanavond een leuke cursus. Ik vraag: "Hoe heet je kindje?" De vader zegt: "Mozes Abraham."Hij is genoemd naar mijn opa die in de oorlog in het kamp heeft gezeten." Ach ... zo..."
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
"Ik houd van je Brian...
"Jij bent voor mij ook alles wat ik zoek. Alles. Kussssje...."
"Daarom was ik zo verbaasd Brian dat je .... eh... nuja zo happig naar die nieuwe assistente keek..."
Lees meer
Geschreven door Redactie.
AMSTELVEEN - 9 sept. 2021 - Corona is als anti-transparantiemiddel voor de gemeente een zegen. Wettelijk zijn de gemeenteraad en de raadscommissies openbaar, maar de pers wordt zo lang mogelijk geweerd. Nou ja, die kan online de vergaderingen volgen, terwijl de raadsleden hartelijk welkom zijn op het raadhuis en de raadszaal.
Wat dat betreft wordt geen onderscheid gemaakt tussen publiek en verslaggevers. De burgemeester mag dan tegenover de gemeenteraad hebben uitgesproken dat hij online vergaderen eigenlijk niets vindt, voor de pers is dat kennelijk anders. De gemeente en de politiek verschuilen zich nog steeds achter corona. Onzin natuurlijk, als men ziet wat er wél kan.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
'Moet kunnen' volgens die leuke professor die altijd zo vlug spreekt (en wiens naam ik vergeten ben) zou tegenwoordig in plaats van 'Je maintiendrai' ofwel 'Ik zal handhaven' op het Nederlandse wapen moeten worden geplaatst. En het verschil tussen vroeger en nu is van alle tijden maar 'as we speak' is het coole leven vaak minder ideaal dan verkondigd. Dat wordt soms even heel duidelijk onthuld.
De zachtaardige sfeer in tv. programma's over ouderen bijvoorbeeld die met MAX-campers rondtoeren wordt door een wat jongere generatie vijftigers in een ander hedendaags 'olijk' en avondlijk tv.programma tamelijk hoogmoedig beroofd van haar charme en als burgerlijk leeg getypeerd. Al het gedoe van kleren wassen en eten klaar maken en met al die campers rondcrossen past niet bij hun dondersteense sociometer.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Een vriendin zei laatst: "Als je tegenwoordig bij je huisarts komt doen ze niet veel anders dan op hun computer kijken als je iets zegt. En op hun horloge want ze hebben maar precies zoveel minuutjes per persoon..." Natuurlijk kon ik het niet laten om te zeggen "dat het niet de bedoeling is dat de patiënt zelf ook iets inbrengt." Maar daarna: "Je kunt bij je arts ook om 'dubbele spreekuurtijd voor jou' vragen." En alles bij elkaar konden wij ons ook indenken hoe afmattend al die gesprekken over ziektes de hele dag door voor een dokter zijn zelfs al heb je het beroep vanuit een zeker idealisme gekozen. Afgezien van de eisen die opdrachtgevers van een artsencollectief aan medewerkers stellen.
Daarom vind ik op tv Net 5 het programma The Doctors vaak de kijktijd waard. Er worden op een luchtige maar niet ongecontroleerde manier verschillende onderwerpen besproken door twee mannelijke en een vrouwelijke arts. Het is een soort van talkshow en behandelt veelal medische zaken die te maken hebben met de manier waarop mensen eten. Vaak komt er een gast aan het woord die zich heeft gespecialiseerd op een bepaald terrein. Er worden allerlei weetjes en produkten besproken in de gezondheidssfeer die worden aan- of juist afgeraden. Er komen leuke nieuwtjes of juist foute ideeën of trends voorbij.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Op de Amsterdamse Baarsjesweg komen veel zakelijke bezoekers op zoek naar de laatste fashiontrends en modenieuwtjes. Het is de typische modeboulevard van Amsterdam West waar verschillende groothandels uit de Indiasche gemeenschap hun vrolijke nieuwe modecollecties presenteren. Daar doet meneer Sandhu mij de verbazingwekkende mededeling dat zijn vader die al 102 is nog zónder bril de krant leest.
Hij zegt dat hij gemerkt heeft dat Nederlandse bezoekers die dit zagen er perplex van stonden en hem vroegen hoe dit mogelijk was. Als ik dit later aan één van onze redacteuren vertel en zeg dat het komt doordat de Indiasche leefstijl veel verder gevorderd is dan de onze reageert hij: "Mocht je willen... Dan zou iedereen in India 102 worden of ouder..." Maar ik besluit het er niet bij te laten zitten.
Als ik meneer Sandhu weer ontmoet bekijkt hij geamuseerd een video die hij net uit India heeft gekregen over een man die 3 dagen niets anders dan zoethout heeft gegeten omdat dat zo gezond zou zijn. "Niets anders dan zoethout?" vraag ik twijfelend ... Ik vind dat een beetje gek.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Er zijn van die mensen die zo'n schwung hebben en jou glanzend sterk voorbij flitsen terwijl jij juist helemáál je dag niet hebt. Dat maakt iedereen wel eens mee. Je loopt ergens zonder veel energie alleen door de drukke stad en je zou ook niemand bij je willen hebben. Het is een kwestie van afwachten tot je energie weer terug is. Maar je komt dan wel voortdurend hip geklede mensen tegen die in leuke lange gesprekken met elkaar gewikkeld schijnen te zijn. Gelukkig zie ik bij de pinautomaat een paar enorm sacherijnig kijkende slordige mannen wantrouwig om zich heen staren. Het geeft mij dan zo'n weldadig gevoel dat ik niet de enige ben die op deze zomerdag baalt.
Maar dan passeer ik tot overmaat van ramp ook nog in die lange zijstraat dat huis met een bord op de gevel waarop staat: Dit huis is een huis waarin we heel gelukkig zijn... Het staat er echt en ik probeer niet verder te lezen over deze vandaag voor mij pijnlijke supertoestand. Maar journalisten zitten er nu eenmaal van huis uit ook mee dat ze alles willen weten. Ik moet gewoon verder lezen wat op dat bord staat op die gevel want het hangt daar niet voor niets.
Lees meer
Geschreven door Redactie.
AMSTELVEEN - Soms vraagt Johan Th. Bos zich af wat de politieke partijen in de gemeenteraad in hun verkiezingsprogramma’s zeggen over zaken als biomassa en kernenergie. Hij overweegt: "De lokale partijen, zoals als AVA en bbA, houden zich misschien alleen met hun achtertuin Diemen bezig, waar de grootste voor ontbossing en extra CO2 zorgende biomassacentrale is gepland."
En hij schudt het hoofd over: "De idiotie van Frans Timmermans in Brussel, alsmede de eveneens ondemocratische honderd tafels van Ed Nijpels volgend, is men in Amstelveen geneigd die twee geen strobreed in de weg te leggen." Laten we het woord geven aan deze ervaren journalist die volledige thuis is in de lokale politiek...
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
We zijn in het unieke hotspot bar-restaurant waar een klein gezelschap vrienden elkaar eindelijk weer ontmoet. Veel hout aan muren en van tafeltjes en kleine trappetjes naar andere zalen. Tussen de verschillende begroetingen door klinkt het rustige gekletter van glazen bij de bar. Het is vroeg in de breekbare zomeravond.
De vrienden zijn eindelijk aangeschoven en iedereen probeert een drankje te bestellen. Rond mij klinkt de openings-conversatie van alle tijden: het parkeer-momentje. Lachend en opgelucht tegen elkaar: "Waar heb jij de auto geparkeerd?..." Half instemmend :" Ja. Bedoel je bij die bocht net daarvoor? Je kunt ook in die straat daarnaast? Wist je dat?"
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Op weg naar de supermarkt zag ik een doorzichtige witte plastic kist voor de deur van een huis naast een woonwinkel staan. Langslopend zag ik in de box onder een luxueuze damestas een stapel keurig opgevouwen kleren, een agenda en een vermoedelijk bijpassende lege leren damesportemonnaie liggen. Er waren wat mensen ernaast bezig met iets uit een bestelbusje te halen. "Die witte box zou wel daar bij horen,"dacht ik. Maar hoe kan je zo al die persoonlijke bezittingen midden op een drukke kade zo lang laten wachten op bezorging?
Bij de supermarkt ontweek ik oogcontact met een mevrouw die mij altijd graag terloops maar langdradig op de hoogte wil stellen van de carriére van haar dochter die zo onvergetelijk tennist en ik liep al snel terug huiswaarts. Maar het bestelbusje naast de gesloten woonwinkel was vertrokken. En de transparante box stond nog te wachten terwijl er niemand naar omkeek.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Technisch gesproken was ik veel te laat met winkelen begonnen. In de biologische supermarkt moest ik snel iets uitkiezen wat vegan was. Ik raakte verward tussen de vakken en paden vol met verschrikkelijk gezonde artikelen waaruit ik zo snel iets moest kiezen passend bij wat er van gisteren aan bewaard eten nog over was.
Even later bij de kassa maakte ik mijn excuses dat ik zo laat was wat de mij onbekende medewerker genadig aanvaardde. Ik begrijp dat het vervelend is als klanten zo op het nippertje binnenkomen. "Tot de volgende keer mevrouw," riep hij mij echter bij het weggaan nog achterna wat mijn gêne enigszins verminderde. Wel hoorde ik hem nog net tegen de allerlaatste klant net na mij geïrriteerd zeggen: "U bent iedere dag de allerlaatste. Waarom doet u dat steeds?" Een moedige vraag aan een klant in een buurtsuper.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Het is een verrukkelijke zomerdag. Vooral in deze grote stad vlak bij een breed kanaal waar af en toe rustig een binnenschip door vaart. De zon schittert op huizen met rozenstruiken en vrolijke kleine bloementuintjes. Amsterdam is mooi. Maar ik heb net een veel te lange conferentie bijgewoond zonder kans op koffie of thee. Vol kundologische figuren die zich te buiten gingen aan massa's overdreven bewoordingen en mijn voeten knellen in mijn schoenen.
Ter hoogte van de Baarsjesweg zie ik bij de opening van een grote open hal enkele fietskoeriers op een comfortabele bank bekleed met wit fluweel wachten op hun volgende opdracht. En op hetzelfde moment rolt er een klein ijskarretje naar buiten dat daar gestationeerd was. Natuurlijk kan ik de lokroep van het getingel niet weerstaan. Yoghurtijs met kersen? Hmm... Nooit eerder gehad... Ik strijk nu ook neer op de witte bank. Dat is verfrissend op zoveel verschillende manieren.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Het was inderdaad een feilloos ingericht huis. Met zijn voorname kamers grenzend aan een diepe marmeren gang. Binnenskamers de wel overlegd geplaatste moderne meubelen die leken te baden in een weelderig raamdécor. Antoine had het mij allemaal voldaan getoond want hij wist dat ik de hoge bergen kende waar hij tegenop getornd was om hier te komen. Híer waardoor hij zich dat kon veroorloven.
Zijn luxe auto in de garage geparkeerd en een dienstbare onder handbereik om ons van een kleine fijne lunch te voorzien. Iets wat heel belangrijk is voor Antoine die toen ik hem vroeger kende door zijn tamelijk zorgeloze familie alleen maar A werd genoemd.
Alles draaide bij hem thuis nu eenmaal om hun geloof in politieke overtuigingen en idealen die de wereld zouden redden. Het kind was een onverwachte vriendelijke bijzaak.
Lees meer
Geschreven door Redactie.
AMSTELVEEN - Terwijl de gemeente gek is op lijstjes waarin Amstelveen zich onderscheidt door bijvoorbeeld een eerste plaats dáárop, geldt dat blijkbaar niet voor de openbaarheid. Althans niet bij D66. Fractievoorzitter in de gemeenteraad Harmen van der Steenhoven van die partij zei in een tv-programma van de lokale zender RTV Amstelveen dat de gemeente zich wat hem betreft snel moet aansluiten bij de meerderheid der Nederlandse gemeenten wat de geheimzinnigheid van het Presidium betreft.
Toevallig ontdekte amstelveenblog.nl dat, volgens de bestaande verordening, die in het openbaar vergadert, wat hals over kop het voorstel de deuren voorgoed te sluiten uitlokte van de raadsgriffie. Dat moet van D66 zo blijven. Een door allerlei lijstjes weergegeven voorbeeldfunctie moet men alleen op bijvoorbeeld economisch gebied innemen. En qua openbaarheid met de meerderheid meegaan.
Overigens vergaderde het Presidium altijd al in een achterkamer, want er werd nooit – zoals bij de reguliere vergaderingen van de gemeenteraad – een aankondiging aan gewaagd, zodat niemand wist wanneer de fractievoorzitters stiekem bijeen kwamen.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
We begonnen een tamelijk heavy gesprek. Zij had in een zonnig straatje naast het park een strijdlustig uitziend heerschap op een bankje voor zijn huis zijn krant zien lezen. Toen zij hem passeerde kruisten hun blikken elkaar. "Hij had een steile witte kuif, baardje en enorme krulsnor," vertelt ze. "Dag Dame,"zei hij. "Door alles goed in mijn krant door te nemen hoop ik mensen die een vraag stellen een goed antwoord te kunnen geven. U mag wel hier plaats nemen Dame..." O ja, zei ik.
"Het ontroerde me want ik denk dat niemand hem ooit wat zal vragen," ging ze onverstoorbaar verder. Denk je? Vermoedelijk krijgt hij echt wel vragen als het een betaling betreft... " Nouja. Dat. Maar iedereen heeft toch af en toe aandacht nodig in zijn leven," reageerde ze. "Dat is heel gewoon hoor. Maar je weet alleen niet wat sommige mensen er voor over hebben om dat te krijgen... Toen ik dichterbij die meneer kwam zag ik dat hij over zijn neusrug een lange brede vertikale donkergrijze streep had laten tekenen waarin 3 zwarte kruisjes waren aangebracht..." Ga wég... Zoals bij een Amsterdammertje? Zo'n paaltje? Echt? Was die Keizer Wilhelmsnor nog niet genoeg?
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Soms komt alles tegelijk op je pad. Daar meldde zich een onderzoekster in een dekenachtige lange jas gemaakt met van die gevulde nylonblokken met een grote capuchon omrand met kunstbont. "Het is vandaag een vrije dag ook voor u,"meldde ze en bekeek mijn in lichtblauw jack gestoken gestalte met enige nauwelijks waarneembare tegenzin. "U wilt zeker wel een vraag van ons beantwoorden?"
"Wat is een vraag?"dacht ik. "Zeker wil ik dat. Zegt u het maar..." Ze rommelde wat op een schermpje wat iets groter was dan mijn mobiel. Terwijl ze met een ondoorgrondelijk gezicht daarop tikte wachtte ik het af. "Wij zijn van een onderzoeksplatform," zei ze. "Wij bestuderen referenties voor iedereen t.a.v het niet seksistisch, racistisch-, homofoob-, dogmatisch- en multireligieus denken..." Ik begreep dat ze het voorlas want ze keek me niet aan toen ze dat zei maar de gedachte kwam wel even boven: "Waar heeft deze intellectuele dame het over?"
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Het is een mooie voorjaarsdag in de hoofdstad. Tulpen, blauwe druifjes en bloemen als kleine gele sterretjes bloeien in de voortuinen van de straten. Kinderen tekenen veelbelovende ijshoorntjes op het trottoir. En de honden en katten uit deze buurt worden zo goed verzorgd dat ze als ware golddiggers in dierenland kunnen worden beschouwd als ze er in slagen hier in dit rustige deel van Amsterdam te mogen wonen.
"Ga je boodschappen doen? De JUMBO is vandaag misschien dicht hoor," word ik op straat gewaarschuwd. "Heb je de hélicopter vanmorgen niet boven onze huizen horen razen? Er is daar een overval gepleegd..."
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Er is geen speciale leeftijd waarop het wel of juist niet meer zal gebeuren. Hoe ongelooflijk het jou ook toescheen en hoe geweldig jullie samen ook 'klikten' maakt geen verschil: dat gebroken hart kan zomaar voorkomen en niet meer weggaan gedurende een hele lange tijd. Je hoeft het niet altijd met anderen te delen en misschien heb je het al vaker meegemaakt. Een goede vriend laat het met veel moeite aan mij weten wat Zij Hem volkomen zónder eer en geweten heeft geappt. En dat notabene nadat zij ook al maanden geen tijd had gehad om hem te ontmoeten wat hij respectvol van haar heeft geaccepteerd.
Ik bevestig dat het een zeer harteloos bericht is. "Ik stelde haar een heel gewone vraag,"zegt hij. "Iets wat iedereen in het dagelijks leven heel normaal vindt... Of we elkaar weer eens konden zien. En die reactie ... Het leek wel alsof ik haar daarmee diep in de stress heb gebracht en een heel gemeen mens ben."
Lees meer
Geschreven door Redactie.
"Ondanks die nieuwe ZOOM-cultuur geef ik toch ver de voorkeur aan vergaderingen waarbij iedereen persoonlijk rond de tafel zit. Het ZOOMEN spaart wel veel reistijd uit en voorkomt misschien files op drukke wegen... Maar ik heb er niet veel mee."
Vergeet niet dat iedereen daardoor ook meer gaat fietsen Christian van Grachten. Sporten is toch heel gezond...
"Je weet anders vast wel dat er nu steeds meer fietsongelukken gebeuren? Dat is mij toevallig opgevallen in de media. En nu zoveel sportscholen dicht zijn is een wandeling maken volgens mij in een park of het bos niet minder gezond hoor. Sport is heus niet altijd alleen zaligmakend Phia Baruch."
Oh... ? Sport is echt fantastisch. Het maakt je zo gelukkig. Bijvoorbeeld als je het even niet niet ziet zitten kun je sporten. En vooral voor vergaderingen waar jij net over begon is sporten in de meest letterlijke zin een verademing.
"Vergaderingen kunnen soms belastend zijn doordat bepaalde mensen zichzelf vastbijten in een bepaald standpunt... Ik zie vergaderingen liever als creatieve brainstorm-sessies."
... Ik dacht plotseling: jij hebt vast iets met Standpunt.nl ... maar ik begrijp best wat je bedoelt... Mensen die kost wat kost op vergaderingen altijd gelijk moeten hebben. Zij hebben soms niet in de gaten wat zij een ander daarmee aandoen en soms ook wel. Ze overtreden alle grenzen om maar gelijk te willen krijgen. Ze framen je desnoods waar je bij zit...
"Ik vind altijd dat je op vergaderingen veel meer inspiratie krijgt doordat iedereen zelf aanwezig is en elkaar in de ogen kijkt. Zonder plastic scherm ertussen..."
Zonder mondkapje ook zeker... Een waarheid als een koe Christian van Grachten...
"Een bonte koe of een Lakenvelder? Het laatste ras zorgt wel voor een flinke melkproduktie. Over een goede vergadercultuur gesproken: de tijd die je samen doorbrengt rond die veelbesproken tafel zou tot een constructief resultaat moeten kunnen leiden voor alle deelnemers . Er is altijd het nodige gehakketak maar alle talenten op het speelveld zouden benut moeten kunnen worden. Er moeten geen mensen in de verdrukking komen. Je moet bereid zijn om een compromis te sluiten en een gezamenlijk doel na te streven."
Dat zou een ideale situatie zijn zoals wij dat kennen van geslaagde iconen uit de zakenwereld die lezingen houden over hun successtory. Goed bedoeld en graag gehoord maar wij weten wel beter. Iedereen heeft gelijke rechten maar we zijn nu eenmaal niet allemaal gelijk. Alleen op bepaalde punten wel en daarin zouden we elkaar moeten kunnen vinden. En dan zou je daarvoor moeten willen erkennen dat bepaalde mensen over capaciteiten beschikken die anderen missen. En die mensen de ruimte moeten kunnen gunnen die ze nodig hebben.
"Je hebt het denk ik over een hiërarchie binnen een organisatie of bedrijf waar iedereen een eigen taak of functie heeft. Daar moet iemand de rode draad van vormen of de leiding hebben. Daarvoor moet iemand de mogelijkheden hebben ofwel de ruimte krijgen van anderen."
"Helaas gaan daar nodige onvermijdelijke aanvaringen aan vooraf want juist die zeer succesvolle geslaagde vrouw of man heeft daarvan onderweg al heel veel last ervaren. Door anderen die de leidinggevende functie voor zichzelf opeisten omdat zij denken dat zij alles beter weten. Maar juist dankzij trouwe bondgenoten of loyale support hebben zij de hordeloop gewonnen."
Daar ben ik wel zeker van. Iedereen die extra in het zonnetje staat heeft al heel wat voorafgaand daaraan doorgemaakt. Maar deze succevolle mensen blijken de realiteit goed in te kunnen schatten. Zij kunnen zien of mensen bepaalde capaciteiten bezitten en die wensen te ontwikkelen. Kennis en gaven zijn beter over te dragen via iemands directe aanwezigheid.
Inderdaad. Zo langzamerhand lijken we compleet omringd door hologrammen...
"Wat je nu zegt demonstreert heel duidelijk waarom ik dit nu graag wil onderstrepen. Qua vergadercultuur appreciëren wij daarom de fysieke vergadercultuur zonder beeldscherm en camerapositie."
EEN KLINKEND RESULTAAT BESlUIT DE FYSIEKE VERGADER-CULTUUR DIE WIJ APPRECIËREN....
FOTO: HENK ROS
Geschreven door Phia Baruch.
Je hebt liefdes die niet doorgaan maar toch belangrijk zijn en achteraf gezien heel waardevol. Wie heeft die vlammen nooit -al is het maar een heel kort moment - nooit gevoeld? En als je jong bent kunnen alles overheersende verlangens je helemaal in beslag nemen en verlammend werken. Soms ben je later heel blij 'dat het toen niet is doorgegaan' maar dat is een niet zo vaststaand te bewijzen vermoeden.
Ik zag dat er iets met dat meisje was. Ze liep voor me uit op straat. Het was niet direct mooi weer en de lucht was een beetje donker. Maar om er nu met van die grove bootlaarzen op uit te gaan als je jong bent leek me merkwaardig midden in de stadse grote stad. Aan de andere kant gaat het mij totaal niet aan wat iemand van rond de 20 draagt al is zij verder ook in naargeestig zwart gekleed. Zwarte doorzichtige kousen staken boven de lichtgroene laarzen uit onder een brede zwarte jas en een omgeslagen zwarte shawl zo groot en minstens even breed als het gordijn van een kinderkamer net onder een lange paardenstaart.
Lees meer
Geschreven door Redactie.
"Heb je dat mooie theedoosje al ontdekt Sophia? Met die prinses en de draak op de verpakking."
Heb je dat gekocht bij A.H. Christian? Bij de grootste kruidenier van ons land?
"Zekers. De verpakking alleen al is een kunstwerk en brengt je even helemaal in een sprookjeswereld. Ik zie ook dat er Celestial op de verpakking staat... Hemels... ik vind dat een verademing nu we niet naar het Sprookjesbos van de Efteling kunnen."
Weet je dat ik daar ook een speciale theemelange van heb gekocht? Er staat een beer met een slaapmuts in zijn nachthemd op die op een grote groene leunstoel zit te luisteren naar een blauwe radio die naast hem op een klein tafeltje staat. Deze thee heet Sleepy Time Infusion. Dat laatste woord betekent mix.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Na een aantal vermoeiende gesprekken verlaat ik de redactie om eens lekker uit te waaien. Even nergens aan denken na al die verhalen die op mensen-van-nu worden losgelaten. In de verte zie ik Wanda aankomen en met een klap haar fiets tegen een schutting wegzetten. Ze komt wat verhit over en is vastbesloten mij dat verder uit te leggen.
Wanda is hier uit een ver land heen gekomen en spreekt Nederlands met een klein accentje. Ze pakt boos haar hondje Jim uit de fietsmand en roept al vanuit de verte naar mij: "In wat voor een land leef ik aujourd'hui ..." Zij is verontwaardigd en dat past niet bij deze verzorgster van ouderen die graag laat weten hoe heerlijk ze haar werk vindt. Wanda komt uit een grote chaotische familie en is als kind erg verwaarloosd. Maar zodra zij met ouderen ging werken werd ze voor het eerst van haar leven verrast met complimentjes en bedankjes.
Lees meer
Geschreven door Redactie.
AMSTELVEEN - Dat Amstelveen een rechts bestuur heeft, zal niemand ontkennen. D66, landelijk misschien wegens de klimaatboodschap nog enigszins links geacht, is hier niet meer dan een bijwagen van de VVD. Die vindt het trouwens kennelijk wel prima wat voor de lokale duurzaamheid verantwoordelijke wethouder Floor Gordon op dat gebied allemaal uitkraamt en als het even kan doet.
Wat dat betreft volgt die keurig de ambities van haar partijgenote Sigrid Kaag. De slogan ‘van het gas af’ werd een aantal jaren geleden ook plaatselijk geïntroduceerd, met het gevolg dat nieuwe wijken niet eens meer aansluiting krijgen op het gasnet. Een gasnet, waarmee Nederland zich trouwens wereldwijd in de kijker speelde.
Het is voor dat lokale bestuur niet te hopen dat Rabo-econoom Hyung-Ja de Zeeuw gelijk krijgt en het gas onmisbaar blijkt voor de nu gekozen instrumenten. Dat is nog toekomstmuziek en die wordt waarschijnlijk niet geblazen door bestuurders die nu aan het roer zitten, richting een land vol illusies. “Wat we willen, kunnen we niet. En wat we kunnen, willen we niet”, zei De Zeeuw onlangs.
Lees meer
Geschreven door Redactie.
AMSTELVEEN - 21 maart 2021- Al eerder schreef Johan Th. Bos dat de regionale samenwerkingsverbanden lijken op de Europese Unie. Hij wijst erop dat beiden een democratische wettelijke basis missen. Om te beginnen constateert hij daarover: "Er is weliswaar een ontzettend veel geld kostend groot Europees Parlement, maar dat kan niet eens zeggen waar het zelf wil vergaderen. In Brussel of in Straatsburg..."
"...Er kwam daar trouwens als voorzitter van de Europese Commissie uit het niets Ursula von der Leyen naar voren, totaal iemand anders dan de twee waaruit men in Europa kon kiezen. Lachertje dus. Misschien is het nog erger met de regio. Wijlen PvdA-raadslid Harry van den Bergh begon er steeds meer op te wijzen dat bijvoorbeeld de metropoolregio Amsterdam (MRA) eigenlijk ondemocratisch wordt bestuurd door een groep burgemeesters en wethouders.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Wat was het heerlijk om gisteren na al die maanden weer door mijn kapper te worden geknipt! Het na-de-kappersdag-gevoel maakt de lucht nog mooier blauw. De lentebloemen die de woeste stormvlagen van gisteren hebben overleefd lachen mij tegemoet vanuit de voortuintjes van de huizen in de lange Amsterdamse straat. Hier kom ik dagelijks en er gebeurt van alles.
Er hangt ergens bij een woonhuis voor het raam een brief in onhandige drukletters: ... Je brief ontvangen maar zet je naam en adres erbij anders krijg je geen antwoord... Half achter de brief hangt een tekening van een gekleurd hart wat voor de helft zwart is afgetekend met een stippellijn. Is dat de brief? Welk mysterie schuilt hier achter? Een afgewezen liefde?
Verderop woont Het Keurige Gezin met de verantwoord ingerichte grote witte kamer. Daar komt die brief bepaald niet vandaan. Door de wijd open gordijnen ziet iedere voorbijganger de onberispelijke bank waarop het perfekte echtpaar iedere avond plaats neemt om gevarieerde en zeker smaakvolle - want ongetwijfeld door specialisten goedgekeurde - hapjes te nuttigen. Na anderhalf jaar hun blikvangend raam te zijn gepasseerd vraag ik me af waarom er nooit een pan of schaal op hun onberispelijke witte tafel rondzwerft. Maar het gaat mij ook helemaal niet aan. Er gaat mij zoveel niet aan.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Het voorjaar van 2021 brengt ons lenteweer en stormen zoals dat jaren eerder ook wel voorkwam maar ons toch dieper treft dan anders omdat wij door de lockdown in het algemeen meer met het weer geconfronteerd worden dan anders. De warmte van het vroegere sociale vrije leven missen we en ons hart gaat uit naar de mensen die nu in een diepe financiële crisis terecht komen.
De Couturekrant bestaat binnenkort 23 jaar en volgt een duidelijk bepaalde open koers waarin gastvrijheid wordt geboden aan ideeën, plannen, richtingen en organisaties waarvan wij denken dat zij iets goeds aan de wereld proberen te geven. Daar passen volgens de opvattingen van onze redactie ook zakelijke gedragingen en commercie bij maar Couturekrant is zelf niet gebaseerd op commercie en/of advertenties.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Vandaag begint het voorjaar. Iedereen haast zich naar buiten want de eerste zonnestralen maken onze dagen lichter. Eindelijk kan ik vanmiddag dat leuke grijze jasje aantrekken van die krullerige stof. Buiten is Mike hard aan het werk om twee afvalcontainers op de hoek van de straat van een groen tapijtje te voorzien waar witte en oranje bloemetjes als decoratie in zullen worden gestoken.
Af en toe komen bewonderende bewoners langs lopen. Sommigen haastig en behangen met veel boodschappentassen - want ze hebben vast ook voor het weekend ingekocht - knikken hem in het voorbij gaan bemoedigend toe. Ook menige hondenbezitter complimenteert hem met deze vernieuwingen van het afvalplateau. "Wat wordt het weer mooi," zegt een chauffeur van een kolossaal grote vrachtwagen die even is gestopt want de hoveniersbus van Mike staat in de weg als hij de hoek om wil slaan. Mike stapt bereidwillig in zijn witte bus van Huisman Hoveniers en verplaatst hem. Nu start de reusachtig grote vrachtwagen weer en draait de hoek om. Even ben ik bang dat het monster mij zal aanrijden maar de chauffeur manoevreert zijn kolos moeiteloos de hoek om.
Lees meer
Geschreven door Redactie.
De bekende jourmalist Johan Th. Bos beoordeelt hier het Amstelveense reglement van ‘radicale transparantie’... Zijn commentaar gaat over de nieuwe regels voor de manier van vergaderen van volksvertegenwoordigers. 'In een vlaag van verstandsverbijstering door de Amstelveense gemeenteraad vastgesteld,'aldus Bos.
... Niet dat aan de openbaarheid van bijvoorbeeld het presidium ooit ruchtbaarheid werd gegeven. Toen ik ontdekte dat het openbaar was, kwam er onmiddellijk een voorstel van de griffie het reglement te veranderen. Presidium en agendacommissie worden weer geheim. Dat werd besproken in een openbare vergadering, waar ik niet bij mocht zijn.
Geheime openbaarheid dus, want op dit moment geldt nog de oude verordening, al is men gewend zich daar niet aan te houden. De griffier oordeelde dat nu eenmaal in een presidium geen politieke zaken worden besproken, zodat burgers en pers daar niets te zoeken hebben. En de politiek lijkt het, op enkele fracties in de oppositie na, daarmee eens. De raadsvergaderingen en raadscommissies zijn wel toegankelijk en daar moet men het maar mee doen.
Lees meer
Geschreven door Aloys Ginjaar.
In de jaren zeventig zat naast bioscoop Tuschinski in Amsterdam een sexwinkel. Met een uitbundige etalage om potentiële klandizie te charmeren. In 1976 wilde ik daar onopgemerkt iemand fotograferen die daar mee contrasteerde. Daarvoor positioneerde ik mij in een nis naast de winkel. Na lang wachten kwam er een uiterst keurige oudere dame aan die vol afschuw op het gebodene reageerde. En ik drukte af...
De foto werd opgenomen in het Zilveren Camera-boek en in 1984 door Art Unlimited uitgekozen voor een ansichtkaart. Wat later werd de uitgeverij gebeld door de bewuste dame, die de kaart gezien had. . Geheel overstuur riep ze: 'Dit is affreus!! Ik wil dat de kaart uit de handel genomen wordt . En denkt u er om: mijn neef is Ed Nijpels!'(Toenmalig minister van VROM)"
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Dit mailtje inclusief persbericht werd mij toegezonden... "Personen verliezen zelfs 32 kg per maand dankzij deze 1 controversiële mehtode. Echt waar: mehtode met een fout geplaatste h en niet methode. Is dat een nieuwe spelling of ligt het aan de Donkere Dagen voor Kerstmis dat ik even zo'n vreemd gevoel krijg? Vervolgens schrijft de afzender: Onderzoeken van het IPO (Instituut voor de Preventie van Obesitas, Chicago, USA) uitgevoerd op een groep van 458 vrijwilligers, hebben aangetoond, dat u dankzij deze nieuwe methode: 1) 17 kg afslankt in 14 dagen ".
Daar moet ik toch niet aan denken: dat zou meer dan 1 kg per dag zijn die je verliest... Griezelig... En ook: "2) de omtrekken vermindert met 27% in 18 dagen... "Staat er echt: de omtrekken... Alsof het niet gaat om jouw persoon met jouw goeie fijne lichaam dat misschien door mode-deskundigen (die zelden over warme persoonlijke relaties beschikken zoals wij helaas hebben ervaren) qua omvang wordt beledigd.
Lees meer
Geschreven door Redactie Cultuur.
Samen met het team van Floortje Blijft Hier brengt Justin Samgar zijn spoken word tekst over verbinding ten gehore in Het Eye Filmmuseum te Amsterdam. Met zijn woorden probeert hij een bespiegeling te geven van de tijd waarin we nu leven.
ONTDEK DE VERBINDING
In deze dreigende getijden,
door persconferenties bedolven,
zijn er gekke golven van gevaar
Met de natuur valt niet te strijden
We zijn nog niet klaar,
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Het is vroeg in de winterse vooravond en waterkoud. Naast het drukke fietspad haasten mensen zich zwijgend de grote drukke supermarkt in. Half verscholen in de hoek van de ingang staat mijn dakloze vriend met een nieuwe stapel daklozenkranten en kijkt stoïcijns voor zich uit. Hij is netjes gekleed en jong. Afkomstig uit een groot land heel ver weg kan hij zich wel enigszins verstaanbaar maken in het moeilijke Nederlands. Maar it 's complicated.
"Hoe gaat?" vraagt hij me. Hij wijst op de stapel Daklozenkranten. "Lees hier..." Er staat op de cover: "Wij gaan een menier wegbrengen..." Hij vraagt mij wat dat woord 'wegbrengen' ís. Ik leg het uit en hij laat nu in de krant een grote foto van een begrafenis zien. "Dat niet mijn vriend,` zegt hij. Ik trek mijn wenkbrauwen op. `Je weet het, `stelt hij vast. `Ik heb jou toch laatst verteld over de man met moets op.` Hij heeft het me inderdaad verteld. Enkele maanden geleden toen het nog niet zo koud was had hij zijn tent ergens in een park als slaapplaats afgestaan aan een oude vriend.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
In de Donkere Dagen rond Kerst moet je niet ook nog eens met een verkeerd soort Maan te maken hebben. Ik liep met een Antwoordkaart in mijn hand naar de rode brievenbus om de hoek toen een jonge moeder passeerde met een klein meisje aan haar hand. De moeder keek me blij en trots aan toen ze zag hoe ik naar haar schattige kleuter keek. Het was zo'n wederzijds moment. Op dat moment kwam een ouder zusje een portiek uitstuiven met een rugzak die op een beer lijkt. Ik wilde iets over die aparte rugzak zeggen maar ze holde snel voorbij.
"Het zusje is kwaad,"zei een stem voldaan. Ik draaide me om en keek naar een lange jonge man. Een dertiger met een wollen muts op. Hij stond net als ik stil bij de rode brievenbus. "Jammer... Kinderen kunnen gauw jaloers worden op broertjes of zusjes," antwoordde ik nadenkend.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Het was al donker en een beetje koud. Op straat kwam ik de favoriete vrijgezel van de buurt tegen. "We zijn op weg naar Albert Heijn," zei hij. "Dat is het enige waar we nog naar toe kunnen." Hij is een lange dunne man met een soort ijzige mannelijke uitstraling die wat terughoudend overkomt maar door de hele buurt vol bewondering wordt bekeken door zijn mooie grote witte hond. Veel mensen staan even stil bij deze twee.
Het is een hond die onweerstaanbaar is voor bijna iedereen die hun samen tegenkomt door haar niet opdringerige vriendelijkheid die ze met koninklijke charme royaal aan iedereen uitdeelt. Daardoor wordt haar baas door allerlei mensen veelvuldig aangesproken en gegroet. "Is ze niet wat magerder geworden de laatste tijd? " vraag ik bezorgd en totaal in lijn met De Hond als gesprekstopic.
Lees meer
Geschreven door Redactie.
AMSTELVEEN - Dat in de gemeenteraad persoonlijk nadenken over de klimaatverandering niet op prijs wordt gesteld, maakt het voor raadsleden simpeler. Zowel B&W als de lokale volksvertegenwoordigers lopen klakkeloos achterna wat ondemocratisch is beslist in Parijs en in navolging daarvan ook in Den Haag. Dat men fossiele energiebronnen kan vervangen door land en zee vol te bouwen met windmolens, ontbossen ten behoeve van alleen meer CO2-uitstotende biomassa en zonnepanelen is natuurlijk een illusie.
Een groene illusie. Zo is dan ook de titel van de allerminst verandering van het klimaat ontkennende Maarten van Andel. Hij is bezorgd over zowel het klimaat als de maatregelen die men nu voor veel geld wil invoeren om het zogenaamd te verbeteren. Er is maar één middel dat absoluut geen enkele CO2-uitstoot voor het leveren van energie kent: Kerncentrales.
Als energietransitie nou echt snel moet, zou je daaraan moeten denken. Maar voorlopig houdt men vast aan de uitzichtloze weg die een nieuwe sector veel geld oplevert, iedereen veel kost en de in het vooruitzicht gestelde doelstellingen van overheden nooit haalt.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
Bijna breekt de winter aan maar vandaag is het is het zo mooi op deze gracht midden in de hoofdstad. Iedereen zit zeker binnen te lunchen of het komt door corona maar het is hier even zo ongelooflijk heerlijk stil. Geen fietsen of auto's. Hier zijn ook geen dure patricierswoningen maar de bekende binnenstadshuizen met portieken, trappen en drie verdiepingen.
In de smalle voortuintjes van sommige huizen bloeien nog volop asters en rozen. En de zon glinstert op een woonboot in de gracht met als ingang een grote groene poort versierd met klimop. Even heb ik het gelukkig makende gevoel of ik me bevind in een sprookjesdecor.
Als ik verder loop zie ik om de hoek een lange jongeman met een grijze ijsmuts in de deuropening staan die een middelgrote gevlekte bruinzwarte hond aan de lijn houdt. Het beest staat met gespannen poten vol tegenzin naast hem en begint heel hard tegen me te blaffen.
Lees meer
Geschreven door Phia Baruch.
In de grote winkel aan de drukke straat was het op dat moment tamelijk stil. Ik stond tussen grote witte vakken vol keurige stapeltjes kleding. Nog in de kleuren van deze zomer maar gretig wachtend op de weg naar de kassa. In het smalle wandelpad naast me begon de afdeling kindermode. Daar tuurde een lange blonde vrouw met een wandelwagentje gespannen in één van de vakken. Er hoorde een klein meisje bij met donker haar en opvallende bruine ogen wat op een dwingende manier mijn aandacht probeerde te trekken.
Ze pakte daarvoor uit één van de vakken op een uitnodigende manier een paar hele kleine vilten babyschoentjes en hield mij die dan lachend voor met een verleidelijke blik en een uitnodigend gebaar waarna ze de kleine schoentjes veelbetekenend naar mij kijkend weer terugzette. Het was alsof ze herhaaldelijk een toneelstukje opvoerde. Ze keek daarbij gemaakt ondeugend. De moeder zag mij glimlachen en keek vermoeid op. Het kind herhaalde het verleidelijk aanbieden van de petieterige babyschoentjes die ze weer terug plaatste nog een paar keer.
Lees meer
Hoe gaat het met jou schatje? We hebben elkaar veel te lang niet gezien...