Mannen- mannen-nogmaals mannen- Aan De Top
Britt Blomsma directeur bij Ebbinge las dit: "Eerste conclusies NBA-onderzoek naar diversiteit in sector · Accountancy vanmorgen... Het schiet niet op met diversiteit aan de top, zo concludeert het ene na het andere onderzoek. Organisaties blijven meer mannelijke directeuren, bestuurders en toezichthouders benoemen."
Jaja ... En zij zegt: "In de executive search zien we het gebeuren. Zijn de twee eindkandidaten een vrouw en een man, met gelijke papieren, ervaring en potentie, dan wordt de man gekozen. En als de vrouw gekozen wordt, dan voelt dit voor de commissie als ‘Kiezen met Lef’ en ‘Kiezen vanuit de Verantwoordelijkheid ... om de diversiteit te vergroten’. Maar ze hadden liever de man genomen."
That makes them feel good Britt... want we moeten ons in gewichtige bewoordingen op de kaart zetten. Tenminste wat betreft die ouderwets denkende mannenclub die nog steeds overal belangrijke touwtjes in de besturende handen houdt. Een club die steeds kleiner wordt qua aantal maar nog steeds het belang van de man veel hoger stelt dan dat van de vrouw. En dan die vreselijk stomme competitie tussen die mannen onderling waar een vrouw juist zoveel ten goede aan zou kunnen bijdragen. Maar nee.... liever eindeloos tegenover elkaar de grote haan uithangen dan rustige zakelijkheid de boventoon laten voeren. Dat alles is he-le-maal niet cool.
Britt Blomsma: "De verklaring ligt voor de hand. Een vrouw aan de top, is als een blauwe pannenkoek. En een pannenkoek hoort niet blauw. Dat zijn we niet gewend. Zo was het nooit. Dus hoe lekker, voedzaam en hoe gezond ook, blauwe pannenkoeken lusten we niet."
Hoeveel onbehaaglijke varianten heb ik als langjarige journaliste los van haar pittige reactie op dit sombere verhaal al gehoord? Maar toch is er in de loop van de tijd ook veel verbeterd want een echt sportieve man heeft best ruimte voor de visie van een vrouw. Ze kan het beter weten of net zo goed als hij. Of ze denkt er anders over. Ze kan iets bijdragen of ongelijk hebben maar daar kan je later nog op terugkomen. Maar hij accepteert dat zij nu eenmaal iemand is met haar eigen gedachten.
En een vrouw die interesse heeft in de mogelijkheden en beperkingen van een man die zich nu eenmaal moet handhaven in een strijdlustige wereld zal bereid zijn hem zoveel mogelijk tegemoet te komen zonder alle ruimte voor zichzelf op te eisen. Daarin maken mensen allemaal natuurlijk hun eigen afweging maar ook gewone vrienden zien elkaar soms even niet zitten of knappen een tijdje op elkaar af.
Toch zijn er spreekwoorden te over die laten weten dat mensen -mannen en vrouwen of in andere variaties ook van verschillende generaties- het best goed met elkaar kunnen vinden. Spreekwoorden zijn gebaseerd op langdurige kennis. Iedereen herinnert zich wel het spreekwoord: Waar een wil is, is een weg. Soms duurt het even om die weg te vinden.Maar okay.
Britt Blomsma vindt wel dat het allemaal veel te langzaam gaat. "Een beperkt aantal vrouwen in de top gaat het verschil niet maken. In de werving en selectie van een nieuwe CEO, zien we dat vaak ook de vrouwen in de selectiecommissie een ‘bias’ hebben ten faveure van mannelijke kandidaten," stelt ze vast. Deze door haar gesignaleerde 'zusters' draaien helaas de tijd terug want Ook Zij herkennen en vertrouwen vooral mannelijk leiderschap. Britt: "Zij zijn hun leven lang immers gewend een Man Aan Het Roer te zien. Met andere woorden, ook topvrouwen lusten geen blauwe pannenkoeken."
Wanneer verandert dat vervelende verwaande gedrag van die al te bijdehandte ouderwetse mannen? vragen we haar.
Britt: "Het wordt pas anders bij een generatie die opgroeit met evenredig veel vrouwen als directeur, minister-president, partner, CEO, dominee of bestuursvoorzitter. Dan zijn diverse teams ‘gewoon’. Tot die tijd hebben we quota, stimuleringsmaatregelen en lef nodig om daar te komen."
HIJ SPEELT DE HOOFDROL IN EEN WERELD VOL BLAUWE PANNEKOEKEN EN DOET DAT HEEL ERG KNAP....