Het Verhaal: Spring maar achterop (2)
Bij de betaalautomaat staat een lange rij te wachten op cash. Je mag blij zijn dat deze het in de drukke eind-van-het-jaar periode doet. Veel mensen hebben het koud. Voor me in de rij ontdek ik Hosse die van alles repareert op de redactie. Hij zit half op een scooter in de rij. "Je was toch naar Drenthe? Ik zie je altijd op de fiets.... Hoe kom je nu opeens aan die scooter?"
Hij kijkt op van zijn telefoon:"Is van m'n mattie die had even mijn fiets nodig want die van hem was kaduk. Hij moest solliciteren als fietskoerier en daarom mocht ik op de scooter even terug. We hebben u trouwens net nodig. Daar gaat mijn zus naar de dierenshop voor hondenbrokken. Ze laat Roemer en Runner uit en zorgt heel vet voor die knakkers ... De honden zijn van het Grote Huys maar ze zal het u zelf vertellen..."
Hij begint verwoed op zijn telefoon te tikken. Vermoedelijk naar zijn zus. Neve is meer een studie-typ en influencer en nogal gesloten. Het verbaast me dat ze om mijn hulp vraagt. "Je bent bijna aan de beurt," waarschuw ik "maar dan moet je toch echt even van die scooter afstappen. En je hebt geen sokken aan! Veel te koud op die scooter."Hij stapt af en loopt naar de automaat terwijl hij omkijkend zegt dat zijn zuster heeft gezegd dat sokken dragen hem voor gek zetten. "Mijn zus en haar vriendinnen vinden dat niet chill."
Het zal wel... Daar is al die gekke reclame tegenwoordig ook over. Nu kan ik eindelijk zelf cash tanken. Als ik me omdraai komt Neve, vandaag kennelijk in de rol van de Fashion-Deskundige op ons af. Ze vraagt of ik samen met haar naar het oppas-adres zou willen gaan. "Er is daar wat aan de hand," bevestigt Hosse. "Spring maar achterop bij mij. Neve fietst ernaar toe en ik zet u daar af. "
Ik ben nogal verbaasd. "Aan de hand... Wat bedoelen jullie? Waarom ga jij zelf niet met je zuster uitzoeken wat daar aan de hand is?" Ze wisselen samen een blik. Ik zie dat de honden ook enigszins onrustig worden. "Ze willen wandelen en rondrennen in het park,"zegt Neve. "Maar de hondebrokken waren op dus moest ik vandaag acuut dogshoppen."
Ik vind hun uitnodiging wat mysterieus maar het schijnt dringend te zijn. Het zijn de kinderen van een tamelijk vreemde vader die ik van vroeger ken. Ze wonen het liefste bij hun oma maar dat gaat niet altijd. Oma is momenteel bij haar broer op bezoek in Spanje. Ik besluit met hun mee te gaan.
Ik stap achterop en zeg: "Als het echt nodig is. Vooruit dan maar. Even mijn capuchon opzetten want het is behoorlijk fris."
Neve stapt op haar stint en rijdt weg. "See you... " Hij draait de scooter en stuift ook weg met mij achterop.
Het is niet ver maar hij rijdt wel heel snel. Ik ben benieuwd waar we terecht komen. Neve en haar vriendinnen zijn van het Pretty Platform en voelen zich de laatste tijd nogal. In een interview op een bekende website met één van haar platform-genoten las ik laatst dat "zij voor geen prijs met die mutserige oude generatie geassocieerd willen worden...."
Nou.... Dan wéét je het wel toch? Maar als overijverige oude journalist kom je in je leven we vaker in gekke situaties met mensen met hele grote monden en ook wel hele kleine hartjes terecht .
ZIJ ZIJN JONG EN WETEN TOCH ALTIJD ALLES BETER... WAAROM ZOUDEN ZIJ MIJN HULP NODIG HEBBEN ... IK BEN BENIEUWD...
FOTO: HOSSE