Mohammed nam wraak op Israël
- COLUMN - Het was Winston Churchill die zei: Als je op je twintigste niet een socialist bent dan heb je geen hart. Als je niet een conservatief bent op je veertigste dan heb je geen verstand. Als je vroeger als PvdA-er vóór de PLO was, dan was dat omdat je wilde dat er voor eens en voor altijd een oplossing kwam voor het Palestijnse probleem en misschien wenste je dat niet alleen voor de Palestijnen maar ook voor Israël.
Als socialist was je ook voor de Palestijnen omdat je niet voldoende was voorgelicht en zelfs bewust was voorgelogen en je je niet realiseerde dat Israël al eeuwen in die streek een land had dat met Saul een koninkrijk werd en vervolgens geregeerd werd door Koning David.
Ook was je niet verteld dat het conflict voortkomt uit de Koran. Mohammed had namelijk aan de Joden van Medina (waar Mohammed opereerde voordat hij uiteindelijk toch zijn toevlucht tot Mekka nam) voorgesteld om met hem en zijn beweging samen te werken. Maar de Joden weigerden dat. Zij hadden al hun eigen godsdienst. Mohammed nam wraak. De Joden vluchtten omdat ze hun leven niet zeker waren. En wie niet bijtijds weg was werd vermoord.
Daarom staat er in de Koran dat "de volkeren van het boek", de Joden dus én óók de Christenen, vernietigd moeten worden. De Christenen omdat die de kruistochten tegen de moslims organiseerden omdat de moslims de heiligdommen Jeruzalem en Bethlehem aan het veroveren waren. Op één dag liet de heilige profeet Mohammed in Medina uit wraak 750 Joden onthoofden. Joden en Christenen konden dat lot ontlopen door zich te bekeren, of door belastingen te betalen en zo hun 'leven konden kopen'. Bewoners van het Iberische schiereiland hebben zich tot de Islam bekeerd.
Ook bewoners van Bosnië-Herzegovina hebben dat indertijd gedaan om geen hogere belasting aan de Turkse overheerser te moeten betalen, dus door zich te onderwerpen aan de Islam. Het woord 'Islam' betekent 'onderwerping'. De "vreedzame samenleving der drie culturen" tijdens de Moorse overheersing in Spanje is slechts een fantasie.
Dit betekent dat zolang de Moslims de 'Islam' niet hervormen en 'de narrative' ( ofwel het grote politieke verhaal) van de geconstrueerde vijandschap tussen Joden en Moslims zoals die geleerd wordt door de Koran, een boek van 14 eeuwen geleden, en ze de Koran niet in een nieuw en historisch perspectief gaan zien, zolang elke moslim-generatie gevormd wordt door wat er in de Koran, de Hadith en de geschriften van Bukhari staat, is het conflict Israël-Palestijnse Autoriteit onoplosbaar.
Het kan nog vele decennia zo niet nog een eeuw of langer duren voordat er een oplossing mogelijk wordt. Vorige week op weg naar huis kruiste een oude man met een karretje mijn pad. Hij had het versierd en er stond met grote letters op "Israël is een Apartheidsstaat!"
Ik sprak hem aan en zei:"Meneer, dat is helemaal niet waar. Er zitten Arabieren in het Israëlische parlement met een eigen partij. Is dat het gedrag van een apartheidsstaat?"
De man bagatelliseerde mijn antwoord en merkte op dat die Arabieren er alleen voor de bühne zaten. Mijn antwoord was: "Meneer, er zijn heel veel Palestijnen die graag in Israel wonen omdat Israël een normaal land is en de enige, functionerende democratie in het Midden-Oosten."
Hij reageerde niet. Ik vervolgde: "En u weet toch wel dat als Palestijnen een bijzondere ziekte hebben, ze in een Israëlisch ziekenhuis welkom zijn en daar de modernste operaties en de beste verzorging krijgen die de Palestijnse Autoriteit niet kan leveren omdat al het geld naar de Palestijnse terroristen - de zogenaamde vrijheidsstrijders - gaat."
Ook haalde ik aan dat Arafat indertijd een prachtige uitkomst van de vredesonderhandelingen had geaccepteerd maar dat hij die uitkomst in tweede instantie toch afwees want 'als Moslim hoef je je niet te houden aan een afspraak gemaakt met een niet-moslim.' Maar Arafat accepteerde wel de Nobelprijs voor de Vrede.
De apartheidsman keek mij nors aan en verwaardigde zich niet om te antwoorden. Hij keerde zijn karretje om en sjouwde vermoeid verder. Ik zag hem in de verte een nieuwe poging wagen om iemand van zijn gelijk te overtuigen. Tegen beter weten in, misschien.
TEKST EN ILLUSTRATIE DOOR: ARTHUR VAN BENTEM