Van der Klein: Terugkijken op 2015 wil ik niet ...

"Terugkijken op dit jaar wil ik niet. 2015 was moeilijk. 2016 kan nog moeilijker worden. Er viel weinig te lachen al proberen jongens als Dolf Jansen en Freek de Jonge het wel." 

Ze doen toch lekker hun best. En weet je nog Van der Klein? Udo Jürgens zong altijd: Ïmmer... Immer wieder geht die Sonne auf...


"Helemaal waar maar bij zonneschijn kan de wereld er ook heel mooi uitzien."

Héhé... Zo cynisch ken ik je anders niet. Heb je misschien verborgen liefdesverdriet? Of last van een dubbele boekhouding waardoor je failliet dreigt te gaan? Of...


"Wat ben je weer detective-achtig bezig Baruch. Dat zeg je vast omdat ik zo naar de etalage van die faillissementswinkel stond te staren. Ik keek zo alleen lang omdat die winkel nu zelf failliet is."
O. Maar wat verkopen ze dan in een faillissementswinkel?


"Allemaal faillisssementen natuurlijk. Ik hoor er niet bij. Ik heb zelfs geen vergeten bonnetjes."
Haha... Alweer al die opgeblazen onzin. Kom mij daar niet mee aan. Kijk: je kan nu toch weer lachen. Nee. Die kleine meneer die we zojuist tegenkwamen... Die vond ik wel echt zielig.


"Dat heerschap wat jou een brief aanreikte?"
Ja. Daarin staat dat hij ziek is en nog voor een vrouw en 3 kinderen moet zorgen.


"Dan snap ik wel dat niemand die brieven van hem wilde aannemen."
Je kunt altijd beter één keer iemand te veel geven dan één keer te weinig. Dat laatste is niet best voor die ander en voor jezelf.


"Ik vond het ook heel erg toen er verleden week een paar avonden lang een zwerver in mijn portiek lag te slapen. Het was heel slecht weer en al laat toen ik hem daar vond."
Heb je hem wat soep gebracht?


"En een oude deken. Daar was hij heel blij mee."
Ik sprak eens met een dakloze die ik regelmatig tegenkwam. Hij vertelde mij over zijn mooiste herinnering. Het gebeurde toen hij pas in ons land was. Hij was boos en er slecht aan toe en hij had ook nog gedronken. "Ik kwam bij een kerk,"zei hij "en daar kreeg ik dekens en warm eten en ik mocht in de hal voor de kerk slapen. De volgende dag kreeg ik zomaar een ontbijt. Ik heb de dekens opgevouwen achtergelaten. Ik schaamde me dat ik de vorige dag in zo'n toestand had aangeklopt. Ik besloot mijn leven te beteren en heb daarna nooit meer alcohol gedronken."


"Hmm... Hij zal wel van zijn geloof geen drank mogen. Hij kreeg dus geen preek? Een speciale doeltreffende religieuze bed- en breakfast zullen we maar zeggen maar dat zijn we in Amsterdam wel gewend. Soms kom je hier meer toeristen tegen dan inwoners."
Niet zo vreemd. Meer bezoekers dan bewoners... Dat zie je ook bij het Pink Pop Festival in Limburg.


"Dat kan waar zijn hoofdredactrice maar deze gasten dringen geen raadhuizen binnen en smijten geen bakstenen door de ramen om de raadsvergadering te verstoren."
Dat gaat te ver om met elkaar te vergelijken. Een festival is heel anders. Een festival maakt de meeste mensen blij. Raadsleden bedreigen is echt niet komisch. Bijna iedereen geeft trouwens daarom ver de voorkeur aan een festival. En terecht. Daar verdient men ook het meeste aan.