Kerst op een andere manier
Wat is er gebeurd in dat lieve Nederland? Het was een jaar vol moeizame gesprekken en vol obstakels waarin je vooral moest vermijden niet te spelen met de diepe overtuigingen van anderen. Niemand op de tenen te trappen. Het lijkt ook net of iedereen alles-alles beter weet en powerplay speelt. En de anders altijd zo sterke mensen raken uitgeput door hun corona-zorgen. Moedeloos ook. Maar voor sommigen was 2021 juist een mega-goed jaar. Dat gebeurde bij een aantal hele grote bedrijven die wel enorm hebben weten te scoren.
Maar je kunt nóg zoveel bezittingen verwerven, nog zoveel macht en aanzien vergaren ... Zonder een goede gezondheid ben je toch machteloos. En wat is after all de echte waarde van al deze hele grote winsten terwijl al die andere eigenaars van kleinere ondernemingen om je heen, genoodzaakt worden tegen hun zin bakken geld te lenen. In plaats van hun eigen geld zelf te mogen en te kunnen verdienen. De tekorten lopen op en leningen moeten ergens ooit worden terugbetaald. De economische en politieke chaos om ons heen is groot. Slapeloze nachten, depressies en faillissementen te over in dit land.
Kerstmis is altijd een betoverend feest geweest. Of je nu wel of juist helemaal niet de Kerst vanuit je geloofsovertuiging of kerk of ander gebedshuis viert. Kerstmis is dit jaar ook belangrijker dan ooit om ons na al het verdriet en de angst van de afgelopen maanden op een nieuwe toekomst te wijzen. Op een tijd die het Licht op ons pad en in ons leven terug zal brengen.
De Couturekrant heeft zeker niet alle antwoorden op de grote vragen van deze tijd. Dat pretenderen wij niet. Het heeft de redactie echter verrast hoeveel welgemeende brieven en kaarten en mails met prachtige wensen wij mochten ontvangen.
Het was verder redactioneel bezien een jaar vol wisselvallige artikelen en verhalen. Een rollercoaster van nieuws over binnenlandse en buitenlandse trends en situaties. Vroeg in de morgen net op de dag voor de Kerst belt onze buitenlandredacteur Stefan Bos heel verontrust. Het dodental op de Filippijnen door die grote storm is enorm gestegen. Kun je het artikel updaten... Ik wilde niet te vroeg bellen. Ik heb vannacht doorgewerkt."
Natuurlijk gaan we updaten. Wat zeg je nu? Zijn er al 375 doden? Je kende toch die mevrouw die vanuit de Filippijnen jou daarover informatie gaf? Was zij niet die gehuwde moeder moeder met kinderen waar De Couturekrant toen via jou geld aan heeft gegeven voor een paar nieuwe schoenen van haar zoontje? Dat vonden ze zo fijn toen. Ja... Je zei nog dat zij het met alle geweld terug wilde betalen en dat jij dat niet accepteerde. Later heeft de redactie toen geld gestuurd om de straatkinderen een maaltijd te geven. Ze hebben jou foto's van die kinderen gestuurd en bonnetjes zodat jij precies kon zien hoeveel ze betaald hadden. Ze vonden het toch geweldig...
"Ze kunnen daar soms met de grootste moeite rondkomen," reageert hij. "Het is een heel arm land. Bij deze storm heeft zij en ook heel veel anderen daar, letterlijk alles verloren. Het metalen dak van haar huis werd door de tyfoon weggevaagd en de stromende regen kledderde dagenlang over alles naar binnen. Toen ik met haar belde had ze ook heel veel pijn want er was een stuk hout op haar voet gevallen. Ze was wel blij dat haar gezin nog leefde. Dat geluk had lang niet iedereen daar. Haar man verloor zijn werk en ik kon maar even met haar praten want ze wist niet of ze de telefoon nog ergens kon opladen... Ik werd zo moe toen ik dat artikel schreef. Ik zit wel in Budapest maar het was toch net of ik zelf op de Filippijnen meehielp tussen de puinhopen naar overlevenden te zoeken..."
Gister heb je haar toch weer een bedrag namens de redactie van De Couturekrant overgemaakt...
"Het is zo'n arm land. Daar kunnen ze wat mee. Maar het bleek weer heel moeilijk voor haar om dat bedrag op te halen omdat de hele infrastructuur in dat gebied door de storm vernietigd is. Gelukkig heeft ze het vanmorgen vroeg ergens toch kunnen afhalen..."
De update van het artikel van 75 naar 375 doden staat er nu op Stefan Bos. Het valt me wel op dat je schrijft over christelijke hulpverleners... Er zijn vast ook mensen met een ander geloof of niet gelovig hulp aan het verlenen?
"Ongetwijfeld maar ik focus nu eenmaal op deze mij reeds bekende informante. Het is trouwens een groot en zeer katholiek land. Al wonen er ook wel militante Moslims. Ik kan wel even researchen hoe die verhoudingen in de Filippijnen op dat gebied zijn?"
Aha. Mag ik je voorstellen om daar van af te zien? Het gaat hier allemaal meer om mensen wat ze ook allemaal mogen zijn...
"Het was meer een simpele suggestie mijnerzijds. Maar als ik weer zo'n newsflash op mijn telefoon uit Nederland ontvang zoals dat tegenwoordig steeds gebeurt sta ik altijd weer perplex. Dan komt er weer het nodige onbegrip boven bij mij en bij vele anderen in het buitenland. Dan lees je daar: Paniek over het niet doorgaan van ski-reizen en vacantiereizen..."
Klopt. Dat is ook te begrijpen. Maar "it is all in the game" in het leven. Mensen hebben allemaal een bepaald lot en leven en soms ráákt je dat heel erg... Het kan ook zijn dat je iets een 'ver van je bed-show' vindt of juist niet. Iedereen is niet hetzelfde maar jij hebt de hele nacht door gewerkt. Het is tijd voor jou om te gaan slapen. Als je straks wakker bent beginnen de Kerstdagen.
En Kerst is een fijne tijd om alles nog eens te overwegen maar toch al een beetje het nieuwe jaar te omarmen. Een toptijd maar laten we het ook niet allemaal zo plastic overdrijven. Laten we het liever zien als een ouverture van voortschrijdend inzicht in een nieuw jaar dat alles en iedereen weer in balans kan brengen. En hopen dat wij elkaar niet alleen rond de kerstdis - maar het hele jaar door - op een plezierige manier kunnen inspireren.
DE REDACTIE VAN DE COUTUREKRANT DANKT IEDEREEN VOOR DE MOOIE WENSEN DIE WIJ HEBBEN ONTVANGEN EN DE GOEDE SAMENWERKING DIE WIJ WEER MET VELEN HEBBEN MOGEN ERVAREN IN HET AFGELOPEN JAAR.
EN WIJ WENSEN U ALLEN VAN HARTE VEEL GEZONDHEID EN GELUK! EN HELE FIJNE DAGEN
DOOR: PHIA BARUCH
ILLUSTRATIE: BEN HEYTZE