Jonge mensen met dementie willen niet stilzitten maar aanpakken
APELDOORN – Ongeveer 15.000 Nederlanders hebben dementie op jonge leeftijd, tussen de 40 en 70 jaar. De meesten vallen tussen wal en schip: voorzieningen zijn gericht op ouderen, terwijl deze groep vaak juist actief wil blijven. Gerrit ten Hove (62) uit Apeldoorn is daar een voorbeeld van.
Als voormalig vrachtwagenchauffeur moest Gerrit abrupt stoppen met werken toen bij hem jong dementie werd vastgesteld. Ook zijn rijbewijs moest hij inleveren. “Ik ben nog één keer met de motor naar het WK in Assen gereden,” vertelt hij. “Daarna heb ik mijn sleutels ingeleverd. Ik ben geen risiconemer, maar ik wilde niet stilvallen.”
Actief blijven is voor hem van groot belang. Via de organisatie DemenTalent werkt hij nu twee dagen per week als vrijwilliger in het natuurgebied bij Radio Kootwijk. Hij helpt met paden vegen, stallen uitmesten en bomen snoeien, samen met anderen die ook leven met dementie. “Laat mij maar sjouwen,” zegt hij. “Dat is waar ik goed in ben. En het is nog gezellig ook.”
Bij deze vorm van dagbesteding kiezen deelnemers een taak die bij hen past. Begeleiders zijn er alleen als het nodig is. Het gaat niet om bezighouden, maar om meedoen. Dat geeft structuur, beweging én het gevoel dat je ertoe doet.
Zijn vrouw Saskia speelt een belangrijke rol in het dagelijks leven. “Thuis ben ik soms verdrietig en boos, en zij vangt dat allemaal op,” vertelt Gerrit. “Voor haar is het soms zwaarder dan voor mij.” Een goede dagbesteding is dus niet alleen belangrijk voor mensen met dementie zelf, maar ook voor hun naasten.
Zorggroep Apeldoorn heeft op locatie Groenendaal een aparte woonplek ingericht voor jonge mensen met dementie. “De sfeer en activiteiten zijn daar helemaal op hen afgestemd,” vertelt teammanager Wendy Tuenter. “Sommige bewoners gaan alsnog naar Radio Kootwijk voor dagbesteding, anderen doen passende activiteiten op locatie. Het is belangrijk om samen met gelijkgestemden te wonen.”
Landelijk duurt het gemiddeld 4,5 jaar voordat jong dementie wordt vastgesteld. De klachten lijken vaak op burn-out of depressie, wat een vroege diagnose bemoeilijkt. Volgens Tuenter is het daarom belangrijk dat artsen alert zijn, zodat mensen als Gerrit eerder op de juiste plek terechtkomen.
“Deze groep heeft andere interesses en levensvragen dan ouderen met dementie,” zegt ze. “We moeten ervoor zorgen dat ze niet aan de zijlijn belanden, maar kunnen blijven meedoen.”
GERRIT EN SASKIA TEN HOVE: "ZOLANG IK IETS KAN DOEN, WIL IK OOK IETS DOEN... "