EVEN ER TUSSENDOOR: Een dag vol hondse feiten
Op straat kwam ik een man tegen met een bulldogje dat eigenwijs aan de riem rukte. Hij deed net alsof hij een snipper papier opat en keek me daarbij uitdagend aan met zijn uitpuilende ogen.
De baas, een slanke oudere man met dik wit haar, trok vergeefs aan de lijn en zei half verontschuldigend: “Hij is verschrikkelijk eigenwijs...”
In een flits zag ik hoe zijn ouders dat vroeger vast ook tegen hém hadden gezegd. “Jij bent ook verschrikkelijk eigenwijs.” Ik lachte en zei zogenaamd meelevend: “Wat héérlijk, zo’n ontzettend eigenwijze hond.” De man keek me even aan, alsof hij die woorden proefde en hij ze liet bezinken.
Het hondje hield zich ondertussen aan zijn eigen plan. Hij keek me lodderig maar met enige verstandhouding recht in de ogen, en gaf toen een nadrukkelijke ruk aan de lijn. Alsof hij wilde zeggen:"Wij weten hoe het zit."
Later die dag vertelde een buurdame over haar Schotse terriër. Ze was naar een tentoonstelling geweest met de meest perfecte soortgenoten van haar hond, maar besloot nooit meer naar zoiets te gaan: de honden zaten urenlang opgesloten in kooien.
Haar eigen terriër deed niet mee. “Zijn kop is mooi,” zei ze. "Dat zei idereen daar maar zijn lijf is te kort en zijn pootjes ook.” Ze glimlachte en voegde eraan toe: “Ik houd gewoon van hem.”
Misschien was dat wel het móóiste momentje van deze hondendag.
DEZE FRANSE BULLDOG HOUDT ZIJN OGEN GESLOTEN MAAR ZIJN FOTO KOMT VAN DIERENVERZEKERING.NL WAAR JE OOK VEEL
FEITEN OVER DE VERZORGING VAN HONDEN KUNT VINDEN ...