Familiealbum - Gedicht van Wistawa Szymborka
Het gedicht Familiealbum is te vinden in de bundel "Uitzicht met zandkorrel"aan het eind van de vorige eeuw uitgegeven door Meulenhof Amsterdam. Deze gedichten zijn erg mooi vertaald door Gerard Rasch. Wistawa Szymborka ontving in 1996 de Nobelprijs voor literatuur.
Zij werd in 1923 in Krakau in Polen geboren. Judith Herzberg zei over haar:"Mijn bewondering voor Wistawa Szymborka groeit elke keer als ik het boek Uitzicht met zandkorrel opensla."
In deze familie is er niemand van liefde omgekomen. Er is wel heel wat gebeurd maar niets mythisch. Romeo's met tbc, Julia's met difteritis?
Sommigen werden pas op hoge leeftijd weggenomen. Onbeantwoorde brieven. Nat van tranen eisten nooit een mensenleven.
Uiteindelijk waren er altijd buren die kwamen met rozen en een pince-nez. Geen minnaar die in de antieke kast is gestikt omdat haar man
plots in de kamer stond!
Iedereen ging mee op de foto, kerngezond met franjes en freesjes, geregen, gestrikt. Nooit heerste de hel van Bosch in hun zielen! En
niemand rende de tuin in met een geweer! (Wel waren er die met een kogel in hun schedel vielen maar dat hoort thuis in een andere
sfeer.)
En zelfs zij met die extatische knoet, met ogen omwald als na een bal en lok, voer heen in een stroom van bloed, maar inwendig, dus niet
naar jou, danser, en niet uit wrok. Misschien vroeger nog vóór de daguerreotype, maar niemand van hen in het album, voor zover ik weet.
Tranen werden weggelachen, dag voor dag vergleed, en zij getroost, zij stierven aan de griep.